Я пуст (Страх брошен) - MaryJane

Дя, я пуст, но здесь бьюсь.

Лесть грусть приносит, но нет чувств, бросить просят и пусть просят.

Я прав и гнев мой — не грех, гнев — нрав мой.

Храбрый в бою лечит раны смертью менее храбрых.

Хохотом холодом взглядов то что вам надо делайте.

Вот она новая слабость, дело за малым, где же вы?

Ложь бесполезна, хоть пальцем на себя показывайте!

Празднуете, а я брезгую повсеместной известностью.

Тот прав, кто правдой по праву правит.

Так, брат!

Тот слаб, кто слабость чует и прячет за клыками.

Тот крут, кто читает рэп?

Увы, не так, друг.

Рэп крут тогда, когда его тот, кто прав, читает.

А мне не нужно ваших почестей, коситься бросте вы.

Я пуст, но разве похож на рвущего падаль в клочья.

И мой рэп, лиш мой рэп.

Кто слеп, тот увы слеп, но и слепому яд — яд, а хлеб — хлеб.

Мы пусты, как чистые листы, такой ли ты?

Мы просты, наши слова честны, со мной ли ты?

Мы преданы только правде и теми кто слаб был.

Мы верим идее главной, вы мерите наш пыл.

Я пуст, страх брошен, мои мысли о плохом и хорошем консервативны.

Я немного в прошлом.

Мне противны пошлые взгляды тех, чьи сто голов не

отличаются от ста голов баранов стада.

Со мной ли ты в этом мире холода, где тысячи лет вечно нищие ищут не тепла,

а золота.

Погоди меня судить за юность идей моих.

Мы их так долго ростили об руку с этим миром опытным.

Как быстро моя кисть изменит картину красками чистыми, или я положу на это

жизнь свою.

С теми, чьи слова рознятся с идеями искренними.

Мы по разные стороны принципов выстроились.

Как долго моим долгом будет на грехи выть волком, чтобы толком превратить мой

вой в стихи.

Из тех, кто за мной кто со мной, знает толк твоих строк слог моих слов не

затмить сном.

Мы пусты, как чистые листы, такой ли ты?

Мы просты, наши слова честны, со мной ли ты?

Мы преданы только правде и теми кто слаб был.

Мы верим идее главной, вы мерите наш пыл.

Смотрите, наш рай под ударом!

Нас разбивают по парам все рады слышать не песни,

а скрежет метела, даром.

Все мы знакомы с этим, вряд ли кому то чуждо, многие лгут в куплетах,

но кто-то лиш в этом лучший.

Главное меняем на громкое, тратя деньги на скомканый лист с чужими куплетами

колкими.

Шавки те, а не волки, чьи слова как иголки ранят, но меня не собъют с ног,

не затрут слог без толку.

Ваша стая ждёт боя со мной, даже не зная ради чего я пишу и какое моё я второе.

Отбейтесь от сплетен, смейся не слушая песен, рифмуй хоть минут десять я знаю

что внутри плесень.

Да, я пуст, здесь ни кем не встречен и пусть, мне так легче грусти перебить

злостью вкус.

Свечи зажгите, глаза закройте, готовтесь к бою умереть достойно и боли не

бойтесь оно того стоит.

Мы пусты, как чистые листы, такой ли ты?

Мы просты, наши слова честны, со мной ли ты?

Мы преданы только правде и теми кто слаб был.

Мы верим идее главн

Дая, мен боспын, бірақ мен мұнда күресіп жатырмын.

Жағымпаздық қайғы әкеледі, бірақ ешқандай сезім жоқ, олар бас тартуды сұрайды және сұрауға рұқсат береді.

Менікі дұрыс, ашуым күнә емес, ашуым – мінезім.

Соғыстағы ержүрек жараны азырақтың өлімімен емдейді.

Күлкі сізге не істеу керек екенін көрсетеді.

Міне, бұл жаңа әлсіздік, мәселе кішкентай, сіз қайдасыз?

Өтірік бекер, тіпті саусағыңызды көрсетіңіз!

Тойлаңыз, мен кең тараған атақты менсінбеймін.

Хақпен үкім еткен дұрыс.

Иә, ағайын!

Әлсіздікті сезетін және оны азу тістерінің артына жасыратын әлсіз.

Рэп айтатын керемет адам?

Әттең, олай емес, досым.

Рэпті дұрыс адам оқығанда керемет болады.

Ал маған сенің намысың керек емес, көзің қысып.

Мен боспын, бірақ мен шынымен де жыртылып жатқан өлексеге ұқсаймын ба?

Және менің рэпім, менің рэпім ғана.

Әттең, соқыр соқыр, бірақ соқырға у у, нан – нан.

Біз бос парақтар сияқты боспыз, бұл сіз бе?

Қарапайымбыз, сөзіміз адал, менімен біргесің бе?

Біз тек ақиқат пен әлсіздерге ғана берілгенбіз.

Біз негізгі ойға сенеміз, сіз біздің жалындылықты өлшейсіз.

Мен боспын, қорқыныш тасталды, жақсы мен жаман туралы ойларым консервативті.

Мен сәл өткенге қалдым.

Жүз басы жоқтардың арсыз түрін жек көремін

отардағы жүз бас қойдан басқа.

Мыңдаған жылдар бойы қайыршылар жылу іздеген мына суық заманда менімен біргесің бе?

бірақ алтын.

Менің идеяларымның жастығы үшін мені бағалау үшін бір минут күте тұрыңыз.

Біз оларды осы тәжірибелі әлеммен ұзақ уақыт бойы бірге өсіріп келеміз.

Менің қылқалам суретті таза түстермен қаншалықты тез өзгертеді, әлде мен оны қоямын ба?

оның өмірі.

Сөздері шынайы ойдан басқалармен.

Біз принциптердің қарама-қарсы жағында тізіліп тұрдық.

Қашанға дейін күнәларымды дұрыс айналдыру үшін қасқырдай айқайлау менің міндетім

өлеңде айқайлау.

Артымда жүргендердің, қасымда жүргендердің, сенің жолдарыңның мағынасын біледі, сөзімнің буыны жоқ.

ұйқының көлеңкесін түсіру.

Біз бос парақтар сияқты боспыз, бұл сіз бе?

Қарапайымбыз, сөзіміз адал, менімен біргесің бе?

Біз тек ақиқат пен әлсіздерге ғана берілгенбіз.

Біз негізгі ойға сенеміз, сіз біздің жалындылықты өлшейсіз.

Қараңызшы, біздің жұмақ шабуылда!

Біз жұпқа бөлінеміз, ән емес, бәрі қуанады,

және сыпырғыштың қыңқылы бекер.

Бұл бәрімізге таныс, бұл ешкімге жат емес, көбісі жұпта,

бірақ біреу ең жақсысы ғана.

Біз басқа адамдардың өлеңдерімен мыжылған параққа ақша жұмсай отырып, ең бастысын қатты дауысқа ауыстырамыз

өткір.

Қасқырлар емес, сөзі инедей ауырса да, мені құлатпайтын қарттар,

олар бос сөзді қайта жазбайды.

Сіздің отарыңыз менің не үшін жазып отырғанымды, екінші өзімнің не екенін білмей, менімен төбелесуді күтіп отыр.

Өсекпен күрес, ән тыңдамай күл, кем дегенде он минут рифма айт, білемін

ішінде көгеру бар.

Иә, мен боспын, мені мұнда ешкім кездестірмейді, және солай болсын, мен үшін қайғыны тоқтату оңайырақ

жағымсыз дәм.

Шамдарды жағыңыз, көзіңізді жұмыңыз, абыроймен және ауыртпалықсыз өлу үшін шайқасқа дайындалыңыз

оған тұрарлық деп қорқыңыз.

Біз бос парақтар сияқты боспыз, бұл сіз бе?

Қарапайымбыз, сөзіміз адал, менімен біргесің бе?

Біз тек ақиқат пен әлсіздерге ғана берілгенбіз.

идеясына сенеміз