Rio - Marta Gomez

Un río pasa y lo miro, río abajo va

Un río de agua de río, que baja hasta al mar

¿A dónde queda el mar, qué tan lejos está?

Un río, viejo camino para un nuevo andar

A veces solo y vacío sin ganas de hablar

¿A dónde irá a parar tanta soledad?

Y cuando un río pasa, adentro mío, por mi voz

Y como si volara se me inunda el corazón

También río yo

Un río pasa y me mira, río abajo voy

Un río de agua dormida que calienta el sol

¿A dónde queda el sol, qué tan lejos estoy?

A veces viene triste, negro, rojo y sin canción

Viene arrastrando ausencia hecha de guerra y de dolor

Ya no río yo…

Buscamos todos lo mismo, sentimos igual

Andamos todos siguiendo un mismo caudal

Con miedo de a la orilla jamás llegar

Y cuando el río canta como queriendo olvidar

Y cuando de mi pecho ya se quiere desbordar

También río yo…

Өзен өтіп жатыр, мен оған қараймын, төмен қарай ағып жатыр

Теңізге құятын өзен суының өзені

Теңіз қайда, ол қанша?

Өзен, жаңа серуенге ескі жол

Кейде жалғыз және сөйлескісі келмей бос

Сонша жалғыздық қайда кетеді?

Өзен өткенде, менің ішімнен, дауысымнан

Ал мен ұшып бара жатқандай, жүрегім суыды

Мен де күлемін

Өзен өтіп жатыр, маған қарайды, мен төмен қарай барамын

Күнді жылытатын ұйықтап жатқан су өзені

Күн қайда, мен қаншалықты алыспын?

Кейде мұңды, қара, қызыл және әнсіз келеді

Бұл соғыс пен азаптан жасалған жоқтықты сүйреп келеді

Мен енді күлмеймін...

Біз бәріміз бірдей іздейміз, біз бірдей сезінеміз

Біз бәріміз бір ағымды ұстанамыз

Ешқашан жағаға жете алмаймын ба деген қорқынышпен

Ал өзен ұмытқысы келгендей ән салғанда

Ал кеудем толып кеткісі келгенде

Мен де күлемін...