Paula Ausente - Marta Gomez

De un invierno largo nació esta historia que hoy cuento

Entre algunos vivos y muertos

Como una ilusión paula fue creciendo

Sin saber que así nos engaña el tiempo

Al atardecer la encontré durmiendo

De tanto dormir se la llevó el viento

Coro:

Y se fue mi niña, se fue muy lejos

Y su sombra a mí me parece un eco

Y la sueño triste y tambien riendo

A mi me dejo su recuerdo

Paula era feliz, brillaba su mente

De tanto reir le llegó la muerte

Como una ilusión, paula fue creciendo

Sin saber que así

Nos engaña el tiempo

De una historia triste nació este invierno que hoy canto

Ұзақ қыстан бүгінгі айтып отырған әңгімем туды

Кейбір тірілер мен өлілердің арасында

Иллюзия сияқты Паула өсті

Уақыт бізді осылай алдайтынын білмей

Кеш батқанда мен оның ұйықтап жатқанын көрдім

Жел оны сонша ұйқыдан алып кетті

Хор:

Ал менің қызым барды, ол өте алыс кетті

Ал оның көлеңкесі маған жаңғырық болып көрінеді

Мен оның қайғылы және күлгенін армандаймын

Ол маған естелігін қалдырды

Паула бақытты болды, оның ойы жарқырайды

Осыншама күлкіден өлім келді

Елес сияқты Паула өсті

соны білмей

уақыт бізді алдайды

Мен бүгін жырлайтын осы қыстың мұңды оқиғасынан туған