De Amarillo Se Viste La Tarde - Marta Gomez

Con paciencia de jardinero

Va Don Hernando inventando gatos en donde antes había madera

Con paciencia de pescador él talla hasta el amanecer

Con la calma de un aguacero

Su hermana pinta las alegrías con dos colores que se inventó

Con la calma de un ventarrón le pinta hasta un amanecer

La tarde caleña de amarillo se viste

Y las nubes que vuelan son tan solo ilusión

Porque cuando al mirarlas en un soplo se alejan

Y no puede tocarlas quien no llegue hasta el sol

Con paciencia de costurera

Voy recogiendo yo los retazos de la madera que sobró

Los escondo dentro del mar para que pierdan su color

Con la calma de un caracol

Yo también espero aquí en la orilla a la madera que escondí

A que vuelva para contarme los colores que aprendió

Бағбанның шыдамымен

Дон Эрнандо бұрын ағаш болған жерде мысықтарды ойлап табуда

Балықшының шыдамымен таң атқанша ойып салады

Жаңбырдың тыныштығымен

Оның әпкесі алегрияны өзі ойлап тапқан екі түспен бояйды

Дауылдың тыныштығымен таң атқанша сурет салады

Кали түстен кейін сары түсті киінеді

Ал ұшатын бұлттар жай ғана елес

Өйткені оларға тыныс алғанда олар алыстап кетеді

Ал күнге жетпеген адам оларға тиісе алмайды

Тігінші шыдамдылығымен

Мен қалған ағаштарды жинап жатырмын

Мен оларды теңізге жасырамын, сондықтан олар түсін жоғалтады

Ұлудың тыныштығымен

Мен де жасырған ағашымды жағада күтемін

Үйренген түстеріңізді айту үшін қайтып келіңіз