Песня о кино - Марк Бернес

Из всех чудес на шумном белом свете

Мне с малых лет запомнилось одно:

Оно стояло на углу Ванцетти

И называлось весело «КИНО».

Фрегаты надували паруса,

А я сидел и верил в чудеса.

А я сидел и верил в чудеса.

По вечерам в районный храм культуры

Мальчишек не пускали все равно,

И надо мной смеялись с верхотуры

Четыре буквы вывески «КИНО».

А я сюда шагал издалека,

В кулак зажав два потных пятака.

Но все опять случается на свете,

Горят огни неоновых реклам,

И топчется мальчонка на Ванцетти,

И тоже хочет верить чудесам.

А я прошу: — Пустите паренька,

Ведь это — я пришел издалека.

Из всех чудес на шумном белом свете

Мне с малых лет запомнилось одно:

Оно стояло на углу Ванцетти

И называлось весело «КИНО».

И я прошу: — Пустите паренька,

Ведь это — я пришел издалека.

Ведь это — я пришел издалека.

Шулы ақ жарықтағы барлық кереметтерден

Кішкентай кезімнен бір нәрсе есімде:

Ол Ванзеттидің бұрышында тұрды

Және оны көңілді түрде «КИНО» деп атады.

Фрегаттар жолға шықты

Мен отырдым және кереметтерге сендім.

Мен отырдым және кереметтерге сендім.

Кешке облыстық мәдениет ғибадатханасына барады

Жігіттерге бәрібір рұқсат етілмеді,

Ал олар маған жоғарыдан күлді

«KINO» белгісінің төрт әрпі.

Ал мен мұнда алыстан жүрдім,

Жұдырығында екі терлеген никель.

Бірақ дүниеде бәрі қайталанады,

Неон шамдары қосулы,

Кішкентай бала Ванцеттиді таптайды,

Сондай-ақ ол кереметтерге сенгісі келеді.

Мен сұраймын: - Баланы жіберіңіз,

Алыстан келген мен ғой.

Шулы ақ жарықтағы барлық кереметтерден

Кішкентай кезімнен бір нәрсе есімде:

Ол Ванзеттидің бұрышында тұрды

Және оны көңілді түрде «КИНО» деп атады.

Мен сұраймын: - Баланы жіберіңіз,

Алыстан келген мен ғой.

Алыстан келген мен ғой.