Грустная песенка - Марк Бернес

Ходят грустной парою

Комсомольцы старые.

Как горел их жадный взгляд

Ровно сорок лет назад!

Друг погиб под Выборгом,

А в друзьях нет выбора.

Грустно стариться теперь

Только в обществе потерь.

А Земля берёзовая,

А Земля сосновая,

А Земля вишнёвая,

А Земля рябиновая,

А Земля, а Земля,

А Земля цветёт!

Я прошу вас всеми чувствами:

Никогда не будьте грустными!

Это в старости, друзья,

Привилегия моя.

По земле, накрытой зеленью,

Ходит, ходит население,

Ходит в поле и в лесу,

Я ответственность несу.

А Земля берёзовая,

А Земля сосновая,

А Земля вишнёвая,

А Земля рябиновая,

А Земля, а Земля,

А Земля цветёт!

Олар қайғылы жұппен жүреді

Комсомол қарт.

Олардың ашкөз көздері қалай өртенді

Осыдан тура қырық жыл бұрын!

Выборг маңында досым қайтыс болды,

Ал достарда таңдау жоқ.

Қазір қартайғаным өкінішті

Тек шығын қоғамында.

Ал жер қайың,

Ал жер қарағай,

Ал жер шие,

Ал жер шеңгел,

Және Жер және Жер,

Ал жер гүлдейді!

Мен сенен барлық сезімдеріммен сұраймын:

Ешқашан мұңайма!

Бұл қартайғанда, достар,

Менің артықшылығым.

Жасыл жайнаған жерде,

Жүреді, халықты серуендейді,

Далада және орманда серуендейді,

Мен жауаптымын.

Ал жер қайың,

Ал жер қарағай,

Ал жер шие,

Ал жер шеңгел,

Және Жер және Жер,

Ал жер гүлдейді!