Valssi - Marja Mattlar, Frédéric Paris, Gabriel Yacoub

Huoneeseen astuit, huomasit minut,

muita ei näkynyt enää.

Pöytääsi istuit, valitsin sinut,

muut ulkopuolelle jää.

Katseeni etsit, hymyilit vähän,

silmistäs paljonkin luin.

Tulenko luokses vai jäisinkö tähän,

pöytääsi päin vilkuilin.

Mieleen kuvaksi jäät, vaikka nyt lähtisit pois,

silmissäs minut sä näät, et enää unohtaa voi.

Haaveksivasti, keinutellen

valssia soitetaan nyt.

Tanssiin mua pyydät, koskettaen,

muuri on ylittynyt.

Ja meille soi, soi, soi, soi…

meille soi, soi, soi, soi…

Tanssimme hiljaa, niin vaieten,

voisimme paljonkin jakaa.

Äsken niin vieraat, ihmettelen,

kuin tutut vuosien takaa.

Mieleen kuvaksi jäät, vaikka nyt lähtisit pois,

muistoissas minut sä näät, et koskaan

unohtaa voi.

Ja meille soi, soi, soi, soi…

meille soi, soi, soi, soi…

Сіз бөлмеге кірдіңіз, мені байқадыңыз,

қалғандары бұдан былай көрінбеді.

Сен үстеліңе отырдың, мен сені таңдадым,

басқалары алынып тасталды.

Сен маған қарап, сәл күлесің,

Мен сенің көздеріңнен көп нәрсені оқыдым.

Саған келер ме едім, осында қалар ма едім,

Мен сіздің үстеліңізге көзімді жұмдым.

Қазір кетсең де сурет есіңе түседі,

көздеріңде мені көресің, енді ұмыта алмайсың.

Армандап, тербеліп

қазір вальс ойналып жатыр.

Сіз мені билеуімді сұрайсыз, түртіп,

қабырға кесіп өтті.

Ол бізге қоңырау соғады, шырылдады, шырылдады, шырылдады ...

шырылдаймыз, шырылдаймыз, шырылдаймыз...

Біз тыныш биледік, былайша айтқанда,

біз көп нәрсені бөлісе аламыз.

Жай ғана бейтаныс адамдар, мені таң қалдырады

бұрынғы таныс жылдарға қарағанда.

Қазір кетсең де сурет есіңе түседі,

естеліктеріңізде сіз мені көресіз, ешқашан көрмейсіз

ұмыта алады.

Ол бізге қоңырау соғады, шырылдады, шырылдады, шырылдады ...

шырылдаймыз, шырылдаймыз, шырылдаймыз...