Je crie demain - Luck Mervil

La lune a perdu de son éclat

Témoin des maux de ses enfants

Le ciel ne nous reconnaît pas

C’est dans tes bras que fondent mes tourments

Même s’il fait noir, ici tout est blanc

Le vent souffle, mais n’efface pas

Le cri, les larmes de nos angoisses

Il est écrit qu’on s’aimera

Les bruits du cœur percent l’indifférence

Touchant les âmes sans préférence

Je crie de ne pouvoir te dire je t’aime

Je crie à l’interdit de mes poèmes

Contre les drapeaux et les emblèmes

Je crie et crie encore jusqu'à l’extrême

La terre a refermé ses mains

Laissant pour compte des ventres creux

Je sais qu’un jour sera demain

Ce lendemain aux couleurs de tes yeux

Au chant du vent dans tes cheveux

Les fleurs tirent leur révérence

Révélant leurs parfums de joie

Saluant ta beauté, ton innocence

Les larmes de sang, arrêteront de couler

De ce rêve je m'éveillerai

Ай нұрын жоғалтты

Балаларының жамандығына куә

Аспан бізді танымайды

Менің азаптарым сенің құшағыңда

Қараңғы болса да, мұнда бәрі аппақ

Жел соғады, бірақ өшпейді

Біздің жан азабымыздың зары, көз жасы

Бір-бірімізді сүйеміз деп жазылған

Жүрек үндері енжарлықты тесіп өтеді

Артықшылықсыз жандарды қозғау

Мен сені сүйетінімді айта алмаймын деп айқайлаймын

Өлеңдерімнің тыйғанына айқайлаймын

Тулар мен елтаңбаларға қарсы

Мен ақырына дейін айқайлап, айқайлаймын

Жер оның қолдарын жауып тастады

Артында қуыс қарын қалдыру

Бір күн ертең болатынын білемін

Бұл ертең сіздің көзіңіздің түстерінде

Шашыңдағы желдің әніне

Гүлдер бас иеді

Олардың қуаныш иістерін ашу

Сіздің сұлулығыңызға, пәктігіңізге сәлем беру

Қанның көз жасы тоқтайды

Осы түстен мен оянамын