L'horloge - Les Cowboys Fringants

L’homme ordinaire fut jeune et insouciant

À l’abri des affres des années qui passent

Invulnérable, porté par le vent

De cette jeunesse qui croyait-il, hélas

Allait se poursuivre éternellement

Comme si le temps s’arrête et se prélasse

Fort de l’enthousiasme de ses vingt ans

Il était certain de mener sa barque

Différemment de celle de ses parents

«Moi vous verrez je vais laisser ma marque»

Qu’il leur disait, un peu arrogant

Alors qu’il avait toute la vie devant

Mais les aiguilles tout au fond de l’horloge

Battent la mesure et jamais ne dérogent

Elle nous rattrapent laissant dans leur sillage

Les rêves que l’on n’a pas réalisés

Qui s’essoufflent à la façon d’un mirage

Cédant le pas à la réalité

C’est la vie!

C’est la vie!

C’est la vie!!!

Et l’homme ordinaire met sa montre à l’heure

Car soudainement le temps vient à manquer

Si jadis il n'était pas un facteur

Ce dernier devient précieux et compté

Et au milieu de cette vaine poursuite

Il se dit que la vie passe trop vite

La grosse télé, la petite vision

Le voyage dans le Sud à la relâche

Accepter de vivre comme un mouton

Suivre la masse, attelé à la tâche

À la remorque du temps qui s’enfuit

L’homme se rend compte qu’il a peu accompli

Car les aiguilles tout au fond de l’horloge

Battent la mesure et jamais ne dérogent

Elle nous rattrapent laissant dans leur sillage

Les rêves que l’on n’a pas réalisés

Qui s’essoufflent à la façon d’un mirage

Cédant le pas à la réalité

C’est la vie!

C’est la vie!

C’est la vie!!!

Puis l’homme ordinaire se dit qu’il vivote

Il sait bien qu’il est à coté de la plaque

Tous les matins le jour de la marmotte

Et sa vie qui va droit dans un cul-de-sac

Ah!

Comme il aimerait en changer le cours

Avoir l’audace de faire demi-tour

C’est le courage de nos décisions

Qui se veut le moteur de nos actions

C’est lui qui nous pousse à franchir le pont

Et le fossé de la résignation

Mais qu’on soit immobile ou en mouvement

Une chose est sûre, rien n’arrête le temps

Car les aiguilles tout au fond de l’horloge

Battent la mesure et jamais ne dérogent

Elle nous rattrapent laissant dans leur sillage

Les rêves que l’on n’a pas réalisés

Qui s’essoufflent à la façon d’un mirage

Cédant le pas à la réalité

C’est la vie!

C’est la vie!

C’est la vie!!!

Car les aiguilles tout au fond de l’horloge

Battent la mesure et jamais ne dérogent

Қарапайым адам жас әрі алаңсыз еді

Өткен жылдар азабынан пана болды

Жел тасыған, қорғансыз

Оған сенген мына жастың, өкінішке орай

Мәңгілікке жалғасады

Уақыт тоқтап, жылт еткендей

Жиырмадағы ынта-жігеріне сүйене отырып

Ол өзінің қайығын басқаратынына сенімді болды

Ата-анасынан бөлек

«Мен өз ізімді қалдыратынымды көресіз»

Ол оларға сәл тәкаппарлықпен айтты

Оның бүкіл өмірі алда болған кезде

Бірақ қолдар сағаттың тереңінде

Уақытты жеңіп, ешқашан ауытқыма

Олар ізінен кетіп бара жатқан бізді қуып жетеді

Біз орындамаған армандар

Сағым сияқты буы таусылып барады

Шындыққа жол беру

Бұл өмір!

Бұл өмір!

Бұл өмір!!!

Ал қарапайым адам сағатын қояды

Себебі кенеттен уақыт таусылып қалды

Бір кездері ол пошташы болмаса

Соңғысы қымбатқа түседі және есептеледі

Ал мына бос қуудың ортасында

Олар өмір тым жылдам өтеді дейді

Үлкен теледидар, кішкентай көрініс

Оңтүстікке көктемгі демалыс сапары

Қой сияқты өмір сүруді қабылдаңыз

Көпшіліктің соңынан еріп, тапсырманы орындады

Уақыттың қашуының трейлеріне

Адам аз нәрсеге қол жеткізгенін түсінеді

Себебі қолдар сағаттың тереңінде

Уақытты жеңіп, ешқашан ауытқыма

Олар ізінен кетіп бара жатқан бізді қуып жетеді

Біз орындамаған армандар

Сағым сияқты буы таусылып барады

Шындыққа жол беру

Бұл өмір!

Бұл өмір!

Бұл өмір!!!

Сонда қарапайым адам өзін өмір сүріп жатырмын деп ойлайды

Табақтың қасында екенін жақсы біледі

Күн сайын таңертең жер асты күнінде

Ал оның өмірі тұйыққа тіреледі

Ах!

Оның бағытын қалай өзгерткісі келеді

Айналуға батылдық танытыңыз

Бұл біздің шешімдеріміздің батылдығы

Біздің әрекеттерімізді кім басқарғысы келеді

Бізді көпірден өтуге итермелейтін де сол

Және отставкаға кететін арық

Бірақ біз әлі жүрміз бе, әлде қозғаламыз ба

Бір нәрсе анық, уақытты ештеңе тоқтатпайды

Себебі қолдар сағаттың тереңінде

Уақытты жеңіп, ешқашан ауытқыма

Олар ізінен кетіп бара жатқан бізді қуып жетеді

Біз орындамаған армандар

Сағым сияқты буы таусылып барады

Шындыққа жол беру

Бұл өмір!

Бұл өмір!

Бұл өмір!!!

Себебі қолдар сағаттың тереңінде

Уақытты жеңіп, ешқашан ауытқыма