Marie - Léo Ferré

Vous y dansiez petite fille, y danserez-vous mre-grand

C’est la maclotte qui sautille, toute les cloches sonneront

Quand donc reviendrez-vous, Marie?

Les masques sont silencieux et la musique est si lointaine

Qu’elle semble venir des cieux, oui, je veux vous aimer

Mais vous aimer peine et mon mal est dlicieux, Marie

Les brebis s’en vont dans la neige, flocons de laine et ceux d’argent

Des soldats passent et que n’ai-je?

Un cњur moi, ce coeur changeant

Changeant et puis encor que sais-je, Marie

Sais-je o s’en iront tes cheveux, crpus comme mer qui moutonne

Sais-je o s’en iront tes cheveux et tes mains feuilles de l’automne

Que jonchent aussi nos aveux, Marie?

Je passais au bord de la Seine, un livre ancien sous le bras

Le fleuve est pareil ma peine, il s’coule et ne tarit pas

Quand donc finira la semaine, Marie?

Сен сонда биледің қыз, билейсің бе әже

Бұл өткізіп жіберетін маклотта, барлық қоңыраулар соғылады

Сен қашан келесің, Мэри?

Маскалар үнсіз, ал музыка соншалықты алыста

Ол көктен келген сияқты, иә, мен сені сүйгім келеді

Бірақ сені әрең сүю және менің азабым дәмді, Мэри

Қойлар қарда, жүн талшықтары мен күмісте кетеді

Солдаттар өтеді, менде не жоқ?

Жүрек мені, бұл өзгеретін жүрек

Өзгеремін, содан кейін мен не білемін, Мэри

Білем бе, шашыңның қайда кететінін, Теңіздің көбіктей бұйра

Шашың мен қолың қайда кететінін білем бе, күзгі жапырақтар

Мари, біздің мойындауларымызға не әсер етеді?

Сена өзенінің жанынан өттім, қолтығымдағы ескі кітап

Өзен менің дертімдей, ағып, кеуіп кетпейді

Апта қашан аяқталады, Мэри?