Les métamorphoses du vampires - Léo Ferré

La femme cependant, de sa bouche de fraise

En se tordant ainsi qu’un serpent sur la braise

Et pétrissant ses seins sur le fer de son busc

Laissait couler ces mots tout imprégnés de musc:

«Moi, j’ai la lèvre humide, et je sais la science

De perdre au fond d’un lit l’antique conscience

Je sèche tous les pleurs sur mes seins triomphants

Et fais rire les vieux du rire des enfants

Je remplace, pour qui me voit nue et sans voiles

La lune, le soleil, le ciel et les étoiles !

Je suis, mon cher savant, si docte aux Voluptés

Lorsque j'étouffe un homme en mes bras redoutés

Ou lorsque j’abandonne aux morsures mon buste

Timide et libertine, et fragile et robuste

Que sur ces matelas qui se pâment d'émoi

Les anges impuissants se damneraient pour moi !

"

Quand elle eut de mes os sucé toute la moelle

Et que languissamment je me tournai vers elle

Pour lui rendre un baiser d’amour, je ne vis plus

Qu’une outre aux flancs gluants, toute pleine de pus !

Je fermai les deux yeux, dans ma froide épouvante

Et quand je les rouvris à la clarté vivante

A mes côtés, au lieu du mannequin puissant

Qui semblait avoir fait provision de sang

Tremblaient confusément des débris de squelette

Qui d’eux-mêmes rendaient le cri d’une girouette

Ou d’une enseigne, au bout d’une tringle de fer

Que balance le vent pendant les nuits d’hiver

Әйел, алайда, оның құлпынай аузынан

Шоқтың үстінде жыландай бұралып

Және кеудесін илеу теміріне

Бұл жұпар сіңген сөздер ағыла берсін:

«Ерні дымқыл, ғылымды білемін

Төсектің түбінде ежелгі ар-ожданды жоғалту

Мен жеңіске жеткен кеудемдегі барлық жасты құрғатамын

Ал қарттарды балалардың күлкісімен күлдіріңіз

Мені жалаңаш және жамылғысыз көргендер үшін ауыстырамын

Ай, күн, аспан және жұлдыздар!

Мен, қымбатты ғұламам, ләззаттарды үйрендім

Мен қорқынышты құшағымдағы адамды тұншықтырған кезде

Немесе кеудемді тістегенімде бағынғанда

Ұялшақ және еркін, нәзік және берік

Толқып кеткен мына матрацтарға қарағанда

Дәрменсіз періштелер мен үшін өздерін қарғайтын!

"

Ол менің сүйектерім барлық кемігін сорып алған кезде

Мен ыңғайсызданып оған бұрылдым

Оған махаббат сүйісін қайтару үшін мен енді өмір сүрмеймін

Қандай жабысқақ тері іріңге толы!

Мен суық қорқыныштан екі көзімді жұмып алдым

Мен оларды тірі түсінікке қайта ашқанда

Менің қасымда, құдіретті манекеннің орнына

Кімде қан қоры бар сияқты көрінді

Қаңқа қалдықтары абдырап қалды

Флюгердің айқайын кім қайтарды

Немесе белгі, темірдің ұшында

Қыстың түнінде жел соғады