La violence et l'ennui - Léo Ferré

Nous d’une autre trempée et d’une singulière extase

Nous de l'Épique et de la Déraison

Nous des fausses années Nous des filles barrées

Nous de l’autre côté de la terre et des phrases

Nous des marges Nous des routes Nous des bordels intelligents

O ma sœur la Violence nous sommes tes enfants

Les pavés se retournent et poussent en dedans

J’ai l’impression démocratique qui me fait des rougeurs

A l’extrême côté du cœur et des entrailles

J’entends par là mes tripes à la mode de Mai

JE VOUS COMMANDE D'ÊTRE BREFS ET COUILLOSIFS

J’ai le sentiment bref de ceux qui vont mourir

Et je ne meurs jamais à moins que à moins que

Je sais des assassins qui n’ont pas de victime

Qui s’en vont faire la queue pour voir le sang d'écran

Et cette pellicule objective qui pellicule sur le vif

Surtout ne pleure pas

Les larmes c’est le vin des couillons

Moi je ne pleure plus

Et je le dis bien haut bien tendre aussi et bien à l’aise;

Crevez-leur le paquet qu’ils portent sur leurs quilles!

Marx était un «hippie»

C’est pas comme en dix-sept, à la consigne

Dans cette Russie rouge à la lénifaction

… Et personne jamais n’a été réclamer ce barbu Stalingradé…

Quand je vois un stalinien je change à Stalingrad

Je sais des assassins qui ont le cran d’arrêt

Et qui sont beaux comme les cons qui vont voter

Des assassins assassinés et leurs manières

A ne jamais vouloir crever comme crevèrent les Communards

Mes frères

Et je le dis bien haut: il faut CONSTITUTIONNALISER le foutre

Et porter l’inconfort cousu dessous leur peau

A ces bourgeois qui se permettent de jouir, en outre!

JE VOUS COMMANDE D'ÊTRE BREFS ET CARTÉSIENS

Je sais des charmes bruns qui sont de sang caillé

Et qui se grattent comme on gratte une blessure

Ça vous ravive un peu de rouge, ça a l’allure

D’une légion d’honneur que l’on pardonnerait

Ô ma soeur la Violence Ô ma soeur lassitude

Ô vous jeunes et beaux empêtrés dans vos livres

II faut faire l’amour comme on va à l'étude

Et puis descendre dans la rue

II faut faire l’amour comme on commet un crime

Ô ma soeur la Violence tes enfants s’analysent

Et du Guatemala s’en viennent des parfums

De sang et des Guatémaltèques allant s’analysant

Dans les ruisseaux de sang coulant comme la crème

La crème de la Révolution montant

Ô ma soeur la Violence Ô la fleur du boucan

II fait un bruit à rancarder tous les voyeurs

Et un bruit qui se voit ça vous a des couleurs

A vous barrer la vue pour des temps et des temps

Je sais des bises s’ennordant depuis l’Afrique

Le monde est court, la gosse, il faut tâter la trique

Dans le pieu, dans la rue, mais tâter de cet ordre

De cet ordre nouveau où germe le désordre

Le beau désordre des voyous au ventre lisse

Viens par ici la gosse un peu, que je t’en glisse…

De ma graine d’amour…

Qui gonflera dans toi comme un chagrin de carne

Sur le monde envahi de tant de muselières

Dans le Paris des chiens je vais l'âme légère

Ô ma soeur la Violence Ô ma soeur lassitude

Ô vous jeunes et beaux empêtrés dans vos charmes

II faut faire l’amour comme on va à l'étude

Les yeux vers les jardins où fleurissent les armes

Des armes, comme une esthétique de la solitude

Des armes, comme une sinistre compo d’angliche

WHAT DO YOU MEAN, GUN?

Je sens que nous arrivent

Des trains pleins de brownings, de berretas et de fleurs noires

Et des fleuristes préparant des bains de sang

Pour actualités colortélé

Le sang ça s’ampexe tout ce qui y’a de bien

Le sang c’est rentable dans la technicoloration

Et je te ferai voir un sang vert quand il sera question de questionner

Je sais des fleurs d’amour qui polennent les blés

Et qui vous font un pain que l’on mange à genoux

Un pain de chair vivante et que l’on aimerait

Comme on aime une enfant que cache ses atouts

Et qui les touche un peu comme on caresse une arme

Un doigt sur la gâchette et le reste aux abois

Et que s’irise alors ta violette de Parme

Enfant mauve de mon silence et de ma loi

Des armes, comme une esthétique du pain sur la planche

Des armes blanches comme l’aube blanche à Paris

Cette aube comme le foutre de l’absence

NOUS SOMMES ABSENTS, MESSIEURS!

L’amour toujours l’amour Ah!

cet amour malade

Comme une drogue dont on ne peut se dédroguer

Comme une drogue à laquelle je me soumets

Je suis un trafiquant d’amour…

Des armes, comme un sourire de l’autre côté de la tête

Comme une façon de désarmer

Comme un chien qui vous aime

Des armes qui vous lèchent, qui vous sortent, qui vous bercent

Des armes pour inquiéter l’inquiétude

Et puis le Code de la peur à distribuer

A tous ceux qui habitent avec la peur ou que la peur habite

Art.

l J’ai peur

Art.

2 J’ai peur

Art.

3 J’ai peur

Art.

4 Où sont les toilettes?

Des armes, comme une esthétique de la solitude

Quand on est seul et armé on n’est plus seul

Quand on est seul et désarmé on fait une demande pour être CRS

L’amour toujours l’amour Ah cet amour serein

Cet amour qui vous monte à la bouche comme une grenade

Qu’on ferait bien éclater dans quelque ventre passant

Dans quelque ventre curieux, oisif, en mal d’amour

Des armes, comme un planning de la résurrection

Et quant aux armes blanches, on pourrait les teinter de rouge

Dans une teinture particulière et à la portée de toute portée

Nous d’une autre trempée et d’une singulière extase

Nous de l'Épique et de la Déraison

Nous de l’autre côté de la terre et des phrases

O ma sœur la Violence O ma sœur de Raison

Au quartier des terreurs des enfants se sont mis

A brouter des étoiles

La Voie Lactée s’amidonnait dedans leurs toiles

Et la carte du ciel dans ce quartier de France

Indiquait aux passants la route à ne pas suivre

II brumait dans le ciel des paroles de givre

C'était d’un cinéma nouveau et d’une danse

Qu’on ne dansait plus avant longtemps.

Nanterre

Se prenait pour Paris et le tour de la terre

Se faisait sur lin signe, une pensée de fièvre

Un désir de troubler les fleurs et les manières

Une particulière oraison, un.

sourire

À mettre les pavés à hauteur d’un empire

Le sable des pavés n’a pas la mer à boire

Ça sent la marée calme dans les amphis troublés

Des portés de secours sont ouvertes là-bas

II suffit de pousser un peu plus, rien qu’un geste…

Бізде басқа мінез және ерекше экстаз

Біз эпикалық және негізсіз

Жасанды жылдар, қыздарға тыйым салдық

Біз жердің екінші жағындамыз және сөз тіркестері

Біз маржа, біз жолдар, біз ақылды жезөкшелер

Әпкем Зорлық біз сенің балаларыңбыз

Тас тастар аударылып, ішке қарай итеріледі

Мен демократия мені қызартып жібергендей сезінемін

Жүрек пен ішектің арғы жағында

Бұл арқылы мен мамырдың жолын айтып отырмын

СІЗГЕ ҚЫСҚА ЖӘНЕ СҰРАҚ БОЛУҒА ӨСІРЕМІН

Менде өлетіндердің қысқаша сезімі бар

Мен өлмейінше ешқашан өлемін

Мен құрбаны жоқ өлтірушілерді білемін

Кім экрандағы қанды көру үшін кезекке тұрады

Және бұл объективті фильм сол жерде

Өтінемін жылама

Көз жасы – ақымақтардың шарабы

Мен енді жыламаймын

Мен мұны қатты дауыстап өте нәзік және жақсы айтамын;

Оларды боулинг түйреуіштеріне киетін пакетпен жарыңыз!

Маркс «хиппи» болды

Он жетідегідей емес, шкафта

Бұл жалқау қызыл Ресейде

...Ал бұл сақалды Сталинградты ешкім ешқашан талап еткен емес...

Сталинді көргенде Сталинградқа ауысамын

Мен тұтқасы бар өлтірушілерді білемін

Ал дауыс беруге бара жатқан ақымақтар сияқты кім әдемі

Өлтірілген өлтірушілер және олардың жолдары

Коммунарлар сияқты ешқашан өлгісі келмеу

Менің бауырларым

Мен мұны дауыстап айтамын: біз шәрбатты КОНСТИТУЦИЯЛАНДЫРУымыз керек

Және олардың тері астына тігілген ыңғайсыздықты киіңіз

Оның үстіне, өздеріне ләззат алуға мүмкіндік беретін буржуазиялықтарға!

МЕН СІЗГЕ ҚЫСҚА ЖӘНЕ КАРТЕЗИЯЛЫҚ БОЛУҒА БҰЙЫРАМЫН

Мен қан ұйыған қоңыр сүйкімді білемін

Ал жарасын тырнағандай тырналған

Бұл сізді аздап қызартады, ұқсайды

Біз кешіретін құрметті легионның

Әпкем зорлық О, апам шаршау

Уа, сен кітаптарыңмен араласқан жас және сұлусың

Оқуға барғандай ғашық болу керек

Сосын көшеге шығыңыз

Қылмыс жасағандай ғашық болу керек

О, зорлық-зомбылық қарындасым, балаларың өздерін талдайды

Ал Гватемаладан парфюмерия келеді

Қан мен гватемалалықтар өздерін талдайтын болады

Қаймақтай ағып жатқан қан ағындарында

Өрлеу революциясының қаймақтары

О, зорлық-зомбылық әпкем, Букан гүлі

Ол барлық войерлермен кездесу үшін шу шығарады

Және оны көрсететін шу сізге түс береді

Көруіңізді уақыт пен уақыт бойынша блоктау үшін

Мен Африкадан солтүстікке соғатын сүйістерді білемін

Дүние қысқа, балақай, қағып алу керек

Бағада, көшеде, бірақ бұл тәртіпті сезін

Бұл жаңа тәртіп бұзылған жерде

Тегіс қарынды бұзақылардың әдемі ретсіздігі

Сәл осында кел, балам, сені ішке кіргізуге рұқсат етіңіз...

Менің махаббат тұқымымнан...

Бұл сенің жүрегіңді қайғы-қасіретке айналдырады

Дүниеде көптеген тұмсықтар басып алды

Иттердің Парижінде мен жеңіл жаныммен барамын

Әпкем зорлық О, апам шаршау

О, сен жас әрі сұлусың, сұлулығыңда

Оқуға барғандай ғашық болу керек

Қару-жарақ гүлдеген бақтарға көздер

Қару-жарақ, жалғыздық эстетикасы ретінде

Қару-жарақ, қорқынышты ағылшын композициясы сияқты

НЕ ДЕГЕНІҢІЗ, Мылтық?

Мен келе жатқанымызды сеземін

Бранинг, берреталар мен қара гүлдерге толы пойыздар

Ал гүл өсірушілер қанды шайын дайындап жатыр

ColorTV жаңалықтары үшін

Қан барлық жақсылықты күшейтеді

Техникалық бояуда қан тиімді

Ал сұрақ қоюға келгенде жасыл қанды көрсетемін

Мен бидайды гүлдендіретін махаббат гүлдерін білемін

Ал тізерлеп жейтін нанды кім жасайды

Адам қалаған тірі ет нан

Өз мүлкін жасырған баланы қалай жақсы көреді

Ал кім оларға қаруды сипап тұрғандай тиеді

Бір саусақ триггерде, ал қалғандары шығанақта

Содан кейін сіздің Парма күлгін гүліңіз жарқыраған болсын

Менің үнсіздігім мен заңымның күлгін баласы

Тақтадағы нан сияқты қару-жарақ эстетикалық

Париждің ақ таңындай қырлы қарулар

Бұл таң жоқтың шәуетіндей

БІЗ ЖОҚ, МЫРЗАЛАР!

Махаббат әрқашан сүй!

бұл ауру махаббат

Сіз құтыла алмайтын есірткі сияқты

Мен бағынатын есірткі сияқты

Мен махаббат сатушысымын...

Қару-жарақ, бастың екінші жағындағы күлкі сияқты

Қарусыздану тәсілі ретінде

Сені жақсы көретін ит сияқты

Сізді жалап, алып кететін, тербететін қарулар

Уайымдайтын қарулар

Содан кейін Қорқыныш кодексін таратады

Қорқынышпен өмір сүретін немесе қорқыныш билегендердің бәріне

Өнер.

l Мен қорқамын

Өнер.

2 Мен қорқамын

Өнер.

3 Мен қорқамын

Өнер.

4 Дәретханалар қайда?

Қару-жарақ, жалғыздық эстетикасы ретінде

Біз жалғыз және қарулы болсақ, біз енді жалғыз емеспіз

Біз жалғыз қалғанда және қарусызданған кезде біз CRS болуға өтініш жасаймыз

Махаббат әрқашан сүйеді Ah, бұл тыныш махаббат

Аузыңа гранатадай баратын бұл махаббат

Біз кейбір өтіп бара жатқан іште жарылар едік

Кейбір қызық, бос, ғашық іште

Қару-жарақ, қайта тірілу жоспары сияқты

Ал жүзді қаруларға келетін болсақ, біз оларды қызыл түске бояй аламыз

Арнайы бояғышта және кез келген ауқымда қол жетімді

Бізде басқа мінез және ерекше экстаз

Біз эпикалық және негізсіз

Біз жердің екінші жағындамыз және сөз тіркестері

Әй, әпкем Зорлық О, әпкем Ақыл

Қорқыныш ауданында балалар өздерін қорқытты

Жұлдыздарға мал жаю

Құс жолы олардың торына қарап тұрды

Ал Францияның осы ауданындағы аспан картасы

Жолдан өтіп бара жатқандарға жүрмеу керек деп көрсетілген

Ол аяз сөздерін аспанда тұмандайды

Бұл жаңа кинотеатр және би болды

Біз көпке дейін билемейтін боламыз.

Нантер

Парижге және бүкіл әлемге барды

Бекте болды, безгегі туралы ой келді

Гүлдер мен әдептілікке кедергі келтіруді қалау

Ерекше дұға, бір.

күлу

Империяның биіктігіне тастарды қою

Тас тастардың құмының ішетін теңізі жоқ

Мазасыз лекциялардағы тыныш толқынның иісі

Ол жерде құтқару желілері ашық

Тағы біраз итеріңіз, жай ғана қимыл...