De toutes les couleurs - Léo Ferré

De toutes les couleurs

Du vert si tu préfères

Pour aller dans ta vie quand ta vie désespère

Pour t’enfuir loin du bruit quand le bruit exagère

Et qu’il met un champ d’ombre au bout de ton soleil

Quand les parfums jaloux de ton odeur profonde

S’arrangent pour lancer leurs signaux à la ronde

Et dire que les bois vertueux de l’automne

Sont priés de descendre et de faire l’aumône

De leur chagrin mis en pilule et en sommeil

De toutes les couleurs

Du bleu dans les discours

Et dans les super ciels qu’on voit du fond des cours

Avec des yeux super et quand on voit l’Amour

Lisser ses ailes d’ange et plier sous l’orage

Quand les gens dérangés par la moisson du rêve

S’inquiètent de savoir comment les idées lèvent

Et comment l’on pourrait peut-être leur couper

Les ailes et la vertu dans le bleu de l'été

Quand naissent les idées avec la fleur de l'âge

De toutes les couleurs

Du jaune à l'étalage

Et dans la déraison quand Vincent la partage

Quand la vitrine du malheur tourne la page

Comme tournent les sols devant la Vérité

Du jaune dans le vent quand le pollen peluche

A l’heure exacte et fait danser le rock aux ruches

Quand une abeille a mis son quartz à l’heure-miel

Quand le festin malin semble venir du ciel

Pour rire jaune enfin dans le supermarché

De toutes les couleurs

Du rouge où que tu ailles

Le rouge de l’Amour quand l’Amour s’encanaille

Au bord de la folie dans la soie ou la paille

Quand il ne reste d’un instant que l'éternel

Quand grimpe dans ton ventre une bête superbe

La bave aux dents et le reste comme une gerbe

Et qui s'épanouit comme de l’Autre monde

A raconter plus tard l'éternelle seconde

Qui rien finit jamais de couler dans le ciel

De toutes les couleurs

Du noir comme un habit

Du noir pour ton amour du noir pour tes amis

Avec un peu de rêve au bout en noir aussi

Et puis teindre du rouge au noir les thermidors

Quand Dieu boira le coup avec tous tes copains

Quand les Maîtres n’auront plus qu’un bout de sapin

Quand ils auront appris à se tenir debout

Avant de se coucher pour tirer quelques coups

Et sans doute les quat’cents coups avec la mort

Барлық түстерден

Қаласаңыз жасыл

Сіздің өміріңіз үмітсіз болған кезде сіздің өміріңізге кіру

Шу ұлғайған кезде шудан қашу

Және күніңіздің соңына көлеңке өрісін салады

Парфюмерия сіздің терең иісіңізді қызғанғанда

Сигналдарын айналдыруды ұйымдастырыңыз

Ал күздің ізгі ормандары деп айт

Түсіп, садақа беруін сұрайды

Олардың қайғы-қасіреттері қаптап, тыныштықта

Барлық түстерден

Сөйлеулерде көк

Ал біз аулалардың артқы жағынан көретін супер аспанда

Супер көздермен және махаббатты көргенде

Оның періште қанаттарын тегістеп, дауылда иіліңіз

Адамдарды армандаған егін мазалаған кезде

Идеялар қалай пайда болады деп уайымдаңыз

Ал біз оларды қалай кесіп тастай аламыз?

Жаздың көгінде қанат пен ізгілік

Идеялар өмірдің шыңымен дүниеге келгенде

Барлық түстерден

Көрмеде сарысы

Винсент оны бөліскенде, негізсіз

Бақытсыздықтың терезесі бетті аударғанда

Топырақ ақиқаттың алдында айналады

Тозаң ұшқанда желде сары

Уақытында және есекжем жартас жасаңыз

Ара өзінің кварцын бал сағатына қойған кезде

Ақылды той аспаннан түскендей болған кезде

Ақырында супермаркетте сары күлкі үшін

Барлық түстерден

Қайда барсаңыз да қызыл

Махаббат құлдырап жатқанда Махаббаттың қызылы

Жібек немесе сабандағы ақылсыздықтың шегінде

Бір сәтке қалғанның бәрі мәңгілік болғанда

Ішіңе керемет аң кіргенде

Тістерде ағып кету, қалғандары бау тәрізді

Және басқа әлем сияқты гүлдейді

Мәңгілік секундты кейінірек айту

Аспанда кім тоқтамайды

Барлық түстерден

Костюм сияқты қара

Сіздің махаббатыңыз үшін қара достарыңыз үшін қара

Қара ұшында да біраз арманмен

Содан кейін термидорларды қызылдан қараға бояңыз

Құдай сіздің барлық достарыңызбен оқтын ішкен кезде

Шеберлерде шыршаның бір бөлігі ғана қалады

Олар тұруды үйренген кезде

Ұйықтар алдында бірнеше суретке түсіріңіз

Және өліммен төрт жүз соққысы күмәнсіз