Kokosrieksts - Lauris Reiniks

Vēji pūš un smiltis gaisā skrien

Bet es smaidu un gaidu vēl aizvien

Tieši ko, ja saules it kā pietiek man

Un kaiju saldās klaigas arīdzan

Lūkojoties lejā, iesmejos

Kas to zin, vai man tā laime būs

Savu čaulu divās daļās ieraudzīt

Un ar dzīves sulu kādu padzirdīt

Tā kā pēdējais kokosrieksts palmā

Es šūpojos pats savā galmā

Un gaidu, kad nāksi tu

Tā kā pēdējais kokosrieksts palmā

Es zinu, es kristu pat salnā

Ja nāktu tu un siltās plaukstās mani noķertu

Nav pie manis ceļš tik augsts vai tāls

Nav jau tā, ka ziemā glāsta sals

Paskaties, nu, paskaties uz augšu jel

Varbūt te ir tas ko gaidi tu un gaidu es

Vēl un vēl

Es gaidu un gaidu, un gaidu

Es gaidu…

Жел соғып, құм ауада ағып жатыр

Бірақ мен әлі күліп, күтіп жүрмін

Дәл мен үшін күн жеткілікті болып көрінсе ше

Шағалалардың тәтті гүрілі де

Төмен қарап күлдім

Кім біледі, менің жолым болар

Қабықшаңызды екі бөліктен қараңыз

Ал өмір шырынымен ішетін біреу

Алақандағы соңғы кокос жаңғағы сияқты

Мен өз ауламда тербелдім

Ал мен сенің келуіңді күтемін

Алақандағы соңғы кокос жаңғағы сияқты

Аязға да құлайтынымды білемін

Келіп мені жылы алақанға алсаң

Маған апаратын жол соншалықты биік немесе алыс емес

Қыста аяз соғады емес

Қараңдар, жоғары қараңдар

Мүмкін бұл сіз күткен және мен күтетін шығармын

Барған сайын

Мен күтемін, күтемін және күтемін

Мен асыға күтемін…