Na Końcu Języka - Lao Che

Dziwne są te słowa, gdy stawiam je w rzędzie

Szyk przesądzi, czy tam będę, czy mnie w nich nie będzie

Odgadł zagadkę bytu ten co gębą tak rusza, że

Gęba się porusza, a wyraża się dusza x3

Jedne się zgubią słowa, wprost do serca wpadną

Inne uchem wejdą i chyłkiem tyłkiem wypadną

Są słowa, co je chłopaczyna na murze maluje

Że policja jest brzydka, a Ala w siusiaka całuje

A chłopak to wąż jest, tak się słowem obejdzie

Że przyjdzie, ślicznie powie, po czym dojdzie i odejdzie

Zbieram słowa jak kamienie i ciskam je wysoko

Jak mam kaprys tymi słowy podbić Bogu oko

Rzeknie kto: «Oczy ci wydrapie boś jest skurwysynem»

To wciąż nie potrafię poprosić by zamienił słowo z czynem

Odgadł zagadkę bytu ten co gębą tak rusza, że

Gęba się porusza, a wyraża się dusza x3

Бұл сөздерді қатар қойғанда біртүрлі болып қалады

Массив менің сонда болатын-болмайтынымды анықтайды

Ол болмыстың жұмбағын, Аузын сонша қимылдатқанды тапты

Ауыз қимылдап, жан сыры х3

Кейбір сөздер жоғалады, олар жүрекке тікелей түседі

Басқалары құлақтарымен кіреді, содан кейін жасырын түрде құлап кетеді

Баланың қабырғаға сурет салатын сөздері бар

Полиция шіркін, Ала сиырды сүйіп отыр

Ал бала – жылан, сол жолы

Ол келеді, әдемі айт, содан кейін келеді және кетеді

Мен сөздерді тас сияқты алып, жоғары лақтырамын

Осы сөздермен қалай қыңырлап, Құдайдың көзін қара қыламын

Кім айтады: «Мен сенің көзіңді тырнап аламын, сен анаусың»

Мен одан сөзді әрекетпен өзгертуін әлі сұрай алмаймын

Ол болмыстың жұмбағын, Аузын сонша қимылдатқанды тапты

Ауыз қимылдап, жан сыры х3