Без цели и без расчета - Константин Никольский

Без цели и без расчета,

Порывом увлечена,

Не знает стрела со взлета

Куда вонзится она.

За бурей, мчащейся мимо,

Пускаясь в дальний полет,

Не ведает лист гонимый

В какой борозде замрет.

Таким же и я пребуду,

Не разбирая пути,

Иду, не зная откуда,

Куда суждено прийти.

Гигантские волны моря,

Отправившись с ветром в путь,

Несутся вперед, не споря

На чьем берегу уснуть.

В мерцающем ореоле

Не ведают две свечи,

Которой истаять вскоре,

Которой гореть в ночи.

Таким же и я пребуду,

Не разбирая пути,

Иду, не зная откуда,

Куда суждено прийти.

Мақсатсыз және есепсіз,

Импульспен алып кетті

Ұшып шыққан жебе білмейді

Ол қайда барады.

Артында дауыл өтіп бара жатыр

Ұзақ рейспен ұшып,

Қуғынға ұшыраған жапырақ білмейді

Ол қай борозда қатады.

Мен сол қалпында қаламын,

Жолды түсінбей,

Барамын, қайда екенімді білмей,

Баратын жерің.

теңіздің алып толқындары,

Желмен жолға шығып,

Дауламай алға ұмтыл

Кімнің жағасында ұйықтау керек.

Жарқыраған галода

Екі шам білмейді

Жақында жоғалып кететін

Түнде жанып кететін.

Мен сол қалпында қаламын,

Жолды түсінбей,

Барамын, қайда екенімді білмей,

Баратын жерің.