Зазеркалье - КняZz

Я знал, что ты в ту ночь не умерла —

Тебя забрали зеркала.

Такие дела.

Я неспроста так думал по ночам,

Подсвечник ставил к зеркалам.

Ты шла к свечам.

Хотел тебя рукой коснуться, но

Ладонью трогал лишь стекло.

Трогал стекло.

Не слышал голос — по губам читал,

Но только ничего, увы, не разбирал.

Припев:

Опять ты смотришь на меня из Зазеркалья,

Окно в твой новый мир — отшельником лечу.

Ни с кем на свете не делился нашей тайной,

Лишь наедине с тобою жизнь моя течет.

Мир Зазеркалья роковой сюжет

Из тьмы воссоздал для моих преклонных лет.

Седел мой волос, а твои года

Из жизни вычитались раз и навсегда.

Припев:

Пусть время книгу жизни всю перелистает,

Близки как прежде мы, невзгодам вопреки.

Пред зеркалом старик подсвечник вновь поставит,

Ребенок прибежит смотреть на огоньки.

Мен сенің сол түні өлмегеніңді білдім -

Айналар сені алды.

Осылайша жүреді.

Түнде осылай ойлағаным бекер емес еді,

Мен шамды айнаға қойдым.

Сіз шамдарға бардыңыз.

Мен саған қолымды тигізгім келді, бірақ

Ол тек алақанымен стақанды ұстады.

Түртілген әйнек.

Мен дауысты естімедім - мен еріндерді оқыдым,

Бірақ, өкінішке орай, мен ештеңе түсінбедім.

Хор:

Тағы да сен маған әйнек арқылы қарадың,

Сіздің жаңа әлеміңізге терезе - мен гермит ретінде ұшамын.

Дүниеде ешкімге сырымызды айтпадым,

Жалғыз сенімен өмірім ағып жатыр.

«Әйнек арқылы әлем».

Менің қараңғылықтан қайта құрдым.

Менің шашым өрілген, ал сенің жылдарың

Олар өмірден біржола алынып тасталды.

Хор:

Уақыт бүкіл өмір кітабын аударсын,

Қиындыққа қарамастан бұрынғыдай жақынбыз.

Айна алдында қарт қайтадан шырақ қояды,

Бала жүгіріп келіп шамдарды көреді.