В пасти тёмных улиц - КняZz

Как юнец, сто ночей шел за ней, я шел за ней.

Мне несла эта роль только боль, только боль.

Нутро мое шептало: "Тут дело нечисто!

Оставь ее, твоя любовь - самоубийство..."

Свет - тень;

ночь - день;

Хей!

Хей!

Во мрак дома людские окунулись,

Шумят потоки ледяных дождей.

Блуждаю молча в пасти темных улиц,

Страдая от слепой любви своей!

Пробудив в сердце страсть, был готов в бездну пасть.

Я берёг нашу связь - не боясь, не боясь.

Чем ближе к ней, к созданию древних кровей,

Тем каждый шаг давался мне все тяжелей.

Свет - тень;

ночь - день;

Хей!

Хей!

Во мрак дома людские окунулись,

Шумят потоки ледяных дождей.

Блуждаю молча в пасти темных улиц,

Страдая от слепой любви своей!

Способность очаровывать вампиров ей дана -

Опустошать их, как бокалы терпкого вина.

Лишаясь сил, в ночи упорно следуют за ней -

И гибнут, так и не достигнув цели призрачной своей.

Хей!

Хей!

Во мрак дома людские окунулись,

Шумят потоки ледяных дождей.

Блуждаю молча в пасти темных улиц,

Страдая от слепой любви своей!

Цель была близка, сгинула тоска;

И, лишаясь сил, я глаза закрыл.

Жастық шақта жүз түн ілестім, соңынан ердім.

Бұл рөл маған тек азап, тек азап әкелді.

Менің ішім сыбырлады: «Бұл таза емес!

Оны тастаңыз, сіздің махаббатыңыз суицид...»

Жарық – көлеңке;

түнгі күн;

Эй!

Эй!

Адамдардың үйлері қараңғылыққа батты,

Аязды жаңбырдың шулы ағындары.

Қараңғы көшелерде үнсіз қыдырамын,

Оның соқыр махаббатының азабы!

Жүрегінде құмарлық оянған ол тұңғиыққа құлауға дайын болды.

Мен байланысымыз туралы қамқорлық жасадым - қорықпаймын, қорықпаймын.

Оған неғұрлым жақын болса, ежелгі қанның жаратылуына,

Әр қадам мен үшін қиындай түсті.

Жарық – көлеңке;

түнгі күн;

Эй!

Эй!

Адамдардың үйлері қараңғылыққа батты,

Аязды жаңбырдың шулы ағындары.

Қараңғы көшелерде үнсіз қыдырамын,

Оның соқыр махаббатының азабы!

Оған вампирлерді қызықтыру қабілеті берілді -

Оларды шарап құйылған стакандар сияқты босатыңыз.

Күшінен айырылып, түнде оның соңынан еріңіз -

Ал олар өздерінің аруақ мақсатына жете алмай құрып кетеді.

Эй!

Эй!

Адамдардың үйлері қараңғылыққа батты,

Аязды жаңбырдың шулы ағындары.

Қараңғы көшелерде үнсіз қыдырамын,

Оның соқыр махаббатының азабы!

Мақсат жақын болды, сағыныш сейілді;

Ал мен күш-қуатымды жоғалтып, көзімді жұмдым.