Горгона - КняZz

Кто сближался с тобой, исчезли все, как один,

Словно сгинули в бездну черной дыры.

Вспоминая тебя, я всем сочувствовал им,

Просто так не уходят из этой игры.

Припев:

Кто ты есть, ответь, Какая тайна в твоем сердце, ведь всё неслучайно,

Что за роль в твоей игре досталась мне?

Вновь смятение душу одолело, с человеком ли имею дело?

Мир реальным кажется вполне.

Я у смерти в долгу, и будь я тысячу раз

Проклят, если не сам избрал этот путь.

Демонический блеск грозящих гибелью глаз

Раскрывает души твоей страшную суть.

Припев:

Кто ты есть, ответь, Какая тайна в твоем сердце, ведь всё неслучайно,

Что за роль в твоей игре досталась мне?

Вновь смятение душу одолело, с человеком ли имею дело?

Мир реальным кажется вполне.

В старом парке дремлют изваяния, как о злой судьбе напоминания,

Тех, кто гнев познал твой на себе.

Силу древних чар скрывали веки, о тебе слагали мифы греки,

Что ты ищешь в северной стране?

Промелькнет тень в окне,

Ждет во мгле древнее создание.

Сквозь туман шепчет мне:

«Отдохни от вечного скитания!»

Саған жақындағанның бәрі бір адамдай жоғалып кетті.

Олар қара құрдымның тұңғиығына сіңіп кеткендей болды.

Сені еске алып, олардың барлығына жаны ашитынмын,

Олар бұл ойынды тастамайды.

Хор:

Сен кімсің, жауап бер, Жүрегіңде не сыр бар, өйткені бәрі кездейсоқ емес,

Мен сіздің ойыныңызда қандай рөл алдым?

Тағы да абдырап жанымды жеңді, мен адаммен айналысамын ба?

Әлем шынайы болып көрінеді.

Өлімге қарыздармын, мың болсам

Бұл жолды өзі таңдамаса, қарғыс атсын.

Қияметке қауіп төндіретін көздердің жын-шайтан жарқырауы

Сіздің қорқынышты болмысыңыздың жанын ашады.

Хор:

Сен кімсің, жауап бер, Жүрегіңде не сыр бар, өйткені бәрі кездейсоқ емес,

Мен сіздің ойыныңызда қандай рөл алдым?

Тағы да абдырап жанымды жеңді, мен адаммен айналысамын ба?

Әлем шынайы болып көрінеді.

Ескі саябақта мүсіндер зұлым тағдырды еске салады,

Сенің ашуыңды өздеріне білгендер.

Ежелгі сүйкімділіктің күшін қабақ жасырды, Гректер сен туралы мифтер құрастырды,

Солтүстік елде не іздеп жүрсіз?

Терезеде көлеңке жыпылықтайды,

Қараңғыда көне тіршілік иесі күтіп тұр.

Тұман арқылы маған сыбырлайды:

«Мәңгілік адасудан демалыңыз!»