Эпилог - КняZz

Я более не верю, что смогу,

Избавиться от этого проклятья.

Я должен был убить еще в зачатие,

Попытки к сердцу твоему приблизиться.

И в шаге от безумия,

Ты создавала Город своих грез.

Теперь, увы, твоих не хватит слез!

Что б затушить пожар и в полналуние,

Стремглав бегу, что бы все оставить в прошлом.

Но вновь спасение мое стало невозможным,

Я словно жертва колдовских зловещих пут,

И все дороги вновь к руинам тем ведут.

Мен енді қолымнан келетініне сенбеймін

Бұл қарғыстан құтылыңыз.

Мен жүктілік кезінде өлтіруім керек еді,

Жүрегіңізге жақындауға тырысады.

Және ақылсыздықтан бір қадам қалды

Сіз өз арманыңыздың қаласын құрдыңыз.

Енді, өкінішке орай, сенің көз жасыңа жетпейді!

Өртті сөндіру үшін және толық айда,

Мен өткеннің бәрін қалдыру үшін жүгіремін.

Бірақ менің құтқарылуым қайтадан мүмкін емес болды,

Мен бақсылықтың зұлым бұғауының құрбаны сияқтымын,

Барлық жолдар қайтадан олардың қирандыларына апарады.