Дезертир - КняZz

Тысячи ран в сердце моём ноют они ночью и днём.

Здесь, на земле, был желанным едва ли, и на небе не признали.

Хуже судьбы не придумать, друзья — в теле безжизненном прячусь я,

Острая сталь не берёт и свинец, кто я такой: человек — мертвец!

Враг где-то рядом, держали мы мост, но я в ночи свой оставил пост —

Вихрем к любимой бежал в село, с ней не заметил, как рассвело.

Француза на утро вовсю наши били, только меня они не разбудили,

Была обагрённая кровью река, владычицей синих мундиров врага.

Припев:

Эх!

Знал бы, не глупил, что полковник к ней туда ходил.

В строю бы песни пел — это делать лучше всех умел,

Лучше всех умел, лучше всех умел, лучше всех.

Что за любовью своею бежал, пал под военный я трибунал.

Дулам мушкетов я песни пел, взявшим судьбу мою на прицел.

Думал, просто слегка попугают, мимо, в воздух постреляют.

Но на дыбы офицерский встал конь, на поражение открыли огонь.

Припев:

Эх!

Знал бы, не глупил, что полковник к ней туда ходил.

В строю бы песни пел — это делать лучше всех умел,

Лучше всех умел, лучше всех умел, лучше всех.

Падает в сумерках мокрый снег, прошлое позабыто навек.

Среди развалин монастыря мрачно скитается тень моя.

Господи, смилуйся, помоги!

Даже свои мне теперь враги!

Стала любимая мне чужой, духи и призраки лишь со мной.

Припев:

Эх!

Знал бы, не глупил, что полковник к ней туда ходил.

В строю бы песни пел — это делать лучше всех умел,

Лучше всех умел, лучше всех умел, лучше всех.

Эх!

Знал бы, не глупил, что полковник к ней туда ходил.

В строю бы песни пел — это делать лучше всех умел…

Эх!

Знал бы, не глупил, что полковник к ней туда ходил.

Эх!

Знал бы, не глупил.

Жүрегімде мыңдаған жаралар күндіз-түні ауырады.

Мұнда, жер бетінде, ол әрең қалаған және көкте танылған жоқ.

Одан жаман тағдырды ойлай алмайсың, достар – Жансыз денеге тығылып жатырмын,

Өткір болат жетекке де алмайды, мен кіммін: адам өлген адам!

Жақын жерде жау бар, біз көпірді ұстадық, бірақ мен түнде постымды тастап кеттім -

Сүйгеніме соққан құйындай ауылға жүгірдім, таңның қалай атқанын байқамай қалдым.

Таңертең біздің француздар қатты соққыға жығылды, тек олар мені оятпады,

Қанға боялған өзен, Жаудың көгілдір киімнің иесі.

Хор:

Эх!

Егер мен білсем, полковниктің оны көруге барғанын ақымақ болмас едім.

Мен қатарда ән айтатынмын - Мен мұны қалай жақсы істеу керектігін білдім,

Бәрінен де жақсы білетін, бәрінен де жақсы білетін.

Мен өз махаббатым үшін жүгірдім, мен әскери трибуналдың астында қалдым.

Тағдырымды мылтықпен тартып алғандарға шырқадым мылтықтардың аузына.

Олар мені аздап қорқытады, өтіп кетеді, аспанға атып кетеді деп ойладым.

Бірақ офицердің аты көтеріліп, олар жеңіліске ұшырады.

Хор:

Эх!

Егер мен білсем, полковниктің оны көруге барғанын ақымақ болмас едім.

Мен қатарда ән айтатынмын - Мен мұны қалай жақсы істеу керектігін білдім,

Бәрінен де жақсы білетін, бәрінен де жақсы білетін.

Ылғалды қар ымыртта жауады, өткен күн мәңгі ұмытылады.

Менің көлеңкем монастырь қирандыларының арасында мұңайып жүреді.

Раббым, рақым ет, көмектес!

Тіпті қазір өз жауларым да!

Сүйіктім бөтенге айналды, аруақтар мен аруақтар менімен ғана.

Хор:

Эх!

Егер мен білсем, полковниктің оны көруге барғанын ақымақ болмас едім.

Мен қатарда ән айтатынмын - Мен мұны қалай жақсы істеу керектігін білдім,

Бәрінен де жақсы білетін, бәрінен де жақсы білетін.

Эх!

Егер мен білсем, полковниктің оны көруге барғанын ақымақ болмас едім.

Мен қатарда ән айтатын едім - мен мұны қалай жасау керектігін басқалардан жақсы білдім ...

Эх!

Егер мен білсем, полковниктің оны көруге барғанын ақымақ болмас едім.

Эх!

Білсем ақымақ болмас едім.