Путь в никуда - Кипелов

Вспышка в темноте, яркий свет в глазах,

Я ослеп на миг.

Кто-то так хотел разбудить мой страх,

Разбудить мой крик.

Снова все мои желанья, что я сжег дотла,

Оживают и зовут меня

Я все время плыл по теченью дней,

Были сном мечты.

Но мираж ожил: словно жадный зверь

Появилась ты.

Я твое дыханье слышу за своей спиной,

Только ветер глушит голос мой!

Путь в никуда.

Я кричу, но мне в ответ ни слова.

Путь в никуда.

Из-под ног моих уходит земля.

Путь в никуда.

Я искал к тебе пути иного.

Путь в никуда.

Ничего уже исправить нельзя.

«Для героев — рай, ад — для дураков»,

Я — такой, как есть.

Осветил мне грань, где легко пропасть

Выстрел в темноте.

Голоса грозы все громче, все трудней дышать

На свободу просится душа!

Пусть душа моя кричит от боли,

Пусть в глазах стоит густой туман,

Лучше камнем вниз, чем жить по чьей-то воле.

Этот путь я выбрал сам.

Снова все мои желанья, что я сжег дотла

Оживают и ведут меня

Қараңғыда жарқыл, көзде нұр,

Мен бір сәтке соқыр болып қалдым.

Біреу менің қорқынышымды оятқысы келді,

Менің жылауымды оят.

Қайтадан, менің барлық тілектерім жерге күйді,

Тірі келіп, маған қоңырау шалыңыз

Мен күндердің ағынымен жүздім,

Армандар еді.

Бірақ мираж өмірге келді: ашкөз аң сияқты

Сіз пайда болдыңыз.

Сенің деміңді артымнан естимін,

Даусымды жел ғана өшіреді!

Ешқайда жоқ жол.

Мен айқайлаймын, бірақ бір сөзге жауап жоқ.

Ешқайда жоқ жол.

Аяғымның астынан жер сырғып барады.

Ешқайда жоқ жол.

Мен саған басқа жол іздедім.

Ешқайда жоқ жол.

Енді ештеңені түзету мүмкін емес.

Жұмақ батырларға, Тозақ ақымақтарға

Мен кім болсам.

Оңай құлап кететін жиегі жарықтандырылған

Қараңғыда атылды.

Боранның дауыстары күшейіп, тыныс алу қиындап барады

Жан еркіндік сұрайды!

Жаным ауырып айқайласын

Көзде қалың тұман болсын,

Біреудің еркіне сай өмір сүргенше, бір тас артық.

Мен бұл жолды өзім таңдадым.

Қайтадан жермен жеккен барлық тілектерім

Тірі келіп, мені жетеле