Ледяной дождь - Кипелов

Ночь гасит и свет и звук одним движением цепких рук,

И еле слышен слез хрустальный звон.

Застыл, не дыша, мой мир в объятьях мёртвой красоты.

Я околдован ледяным дождём.

Не раз ошибался я, срываясь в пламя из огня

И отвергая тех, кого любил.

Зажёг c двух сторон свечу, и не жалел о том ничуть -

За яркость жизни я сполна платил.

Холодный дождь, ледяной, остудил рассвет;

И сердце в пропасть, как прежде, не летит.

Дождь ледяной словно рана оставит след,

Но не погасит огонь моей души.

Рванул из последних сил!

Я понял – мне не стать другим,

Плыть по течению с праздничной толпой.

Внутри бунтовала кровь, к смиренью не был я готов,

И дух свободы реял надо мной.

Холодный дождь, ледяной, остудил рассвет;

И сердце в пропасть, как прежде, не летит.

Дождь ледяной словно рана оставит след,

Но не погасит огонь моей души.

Холодный дождь, ледяной, остудил рассвет;

И сердце в пропасть, как прежде, не летит.

Дождь ледяной словно рана оставит след,

Но не погасит огонь моей души.

Холодный дождь, ледяной, остудил рассвет;

И сердце в пропасть, как прежде, не летит.

Дождь ледяной словно рана оставит след,

Но не погасит огонь моей души.

Холодный дождь, ледяной, остудил рассвет;

И сердце в пропасть, как прежде, не летит.

Дождь ледяной словно рана оставит след,

Но не погасит огонь моей души.

Қайсар қолдың бір қимылымен түн өшеді жарықты да, дыбысты да,

Ал кристалл шырылдаған көз жасы әрең естіледі.

Тоңған, дем алмай, өлі сұлудың құшағында менің әлемім.

Аязды жаңбыр мені сиқырлады

Мен бірнеше рет қателесіп, оттан жалынға айналдым

Және ол сүйген адамдарынан бас тарту.

Мен екі жақтан шам жақтым және оған мүлдем өкінбедім -

Мен өмірдің жарқындығы үшін толық төледім.

Суық жаңбыр, мұзды, таңды салқындатты;

Ал жүрек бұрынғыдай тұңғиыққа ұшпайды.

Мұзды жаңбыр жарадай із қалдырады,

Бірақ жанымның оты сөнбейді.

Бар күшімен жүгірді!

Мен түсіндім - мен басқаша бола алмаймын,

Мерекелік қауыммен бірге ағынмен жүріңіз.

Қанның ішінде бүлік шығарды, кішіпейілділікке дайын емес едім,

Ал бостандық рухы үстімде қалықтады.

Суық жаңбыр, мұзды, таңды салқындатты;

Ал жүрек бұрынғыдай тұңғиыққа ұшпайды.

Мұзды жаңбыр жарадай із қалдырады,

Бірақ жанымның оты сөнбейді.

Суық жаңбыр, мұзды, таңды салқындатты;

Ал жүрек бұрынғыдай тұңғиыққа ұшпайды.

Мұзды жаңбыр жарадай із қалдырады,

Бірақ жанымның оты сөнбейді.

Суық жаңбыр, мұзды, таңды салқындатты;

Ал жүрек бұрынғыдай тұңғиыққа ұшпайды.

Мұзды жаңбыр жарадай із қалдырады,

Бірақ жанымның оты сөнбейді.

Суық жаңбыр, мұзды, таңды салқындатты;

Ал жүрек бұрынғыдай тұңғиыққа ұшпайды.

Мұзды жаңбыр жарадай із қалдырады,

Бірақ жанымның оты сөнбейді.