Les canards en plastique - Karpatt

Plus rien ne bouge, tous les curieux retiennent leur respiration

Silence de mort autour du stand, c’est Jacky qui tape le carton

Il cligne un œil, presse la détente et il explose tous les ballons

Avec son chapeau, ses santiags, au Luna Park, c’est l’attraction

Il les entend, ceux qui rigolent, mais il fait même plus attention

Il gagne un canard en plastique sous des bravos de compassion

Et puis il rentre à la maison offrir le trophée à sa mère

Qui est si fière de son fiston: le portrait craché de son père

Parce que papa, il aimait les bêtes, il avait même ramené d’Indo

Un joli couple de bengalis, ils sont derrière sur la photo

Jacky, il aurait bien voulu, lui aussi, rentrer dans l’armée

Courir le monde, voir du pays, faire des cartons pour de vrai

Mais il entend rien d’une oreille alors il s’occupe de maman

Il lui ramène des peluches, des girafes, des éléphants

Dans l’salon y a une télé, des cendriers en céramique

Une montagne de peluches et des canards en plastique

Et puis le soir, quand il s’endort et qu’il entend sa pauv' maman

Pleurer de l’autre côté du mur, il se demande évidemment

Si c’est d’sa faute si elle est triste, pourquoi elle est plus comme avant

Il met les mains sur ses oreilles si fort qu’il l’entend plus vraiment

Et ça lui fait tellement mal, si mal, qu’il sent plus la douleur

Il voit des images dans sa tête qu’il comprend pas, qui lui font peur

«Et si elle venait avec moi, demain, comme elle serait contente

J’lui montrerais le stand de tir demain, comme elle serait contente !»

Le lendemain, elle est jolie, avec sa robe de couleurs

Elle a fini par bien vouloir m’accompagner, maintenant j’ai peur

De les rater tous ces ballons, j’vais lui montrer que j’suis gentil

Pourquoi ils bougent tant ces ballons?

C’est pas normal

Et puis ce bruit, que d’habitude j’entendais pas, y a des milliers de gens

autour

Ils vont faire pleurer ma maman, j’peux pas la décevoir le jour

Où elle est venue avec moi !

Alors il presse la détente, un peu trop vite, un peu pour elle

Un peu pour calmer son attente

Plus rien ne bouge, tous les curieux, retiennent leur respiration

Silence de mort autour du stand, il a manqué tous les ballons

Et il sait bien qu' c’est pas d 'sa faute, qu' c’est les autres qu’ont fait du

bruit

Mais il est tellement triste quand il la voit s'éloigner sans lui

Elle va pleurer à la maison, rien ne sera plus jamais comme avant

Il met les mains sur ses oreilles, si fort, qu’il souffre plus vraiment

Et ça lui fait tellement mal, si mal qu’il sent plus la douleur

Il voit ces images dans la tête, qui lui reviennent, qui lui font peur

Alors il tourne le fusil vers ceux qu’ont fait pleurer sa mère

Vers ceux qui parlent dans son dos, pour mettre fin à son calvaire

Et il ajuste tous ces ballons qui font du bruit, qui pleurent, qui courent

Qui tombent, qui geignent, qui rebondissent, il les explose tour à tour

«Vous voyez bien que j’suis l’meilleur, j’suis presque aussi bon que mon père !

C’est juste pour une histoire d’oreille que j’suis pas allé à la guerre !»

Et puis il rentre à la maison, déçu qu’elle ait pas vu la suite

Et sur la montagne de peluches, dépose un canard en plastique…

Ештеңе қозғалмайды, барлық қызыққандар демдерін ұстайды

Стенд айналасында өлі тыныштық, қорапты соққан Джеки

Ол жыпылықтап, триггерді тартып, барлық шарларды лақтырады

Шляпасы, ковбой етіктерімен Луна саябағында бұл тартымдылық

Ол олардың күлгенін естиді, бірақ ол тіпті көбірек назар аударады

Ол жанашырлықпен резеңке үйректі жеңіп алады

Содан кейін ол кубокты анасына беру үшін үйге келеді

Кім ұлын мақтан тұтады: әкесінің түкірген бейнесі

Себебі әке, ол жануарларды жақсы көретін, тіпті Үндістаннан әкелген

Сүйкімді бенгал жұп, олар фотода артта

Джеки, ол да әскерге барғысы келетін

Әлемді аралаңыз, елді көріңіз, жәшіктер жасаңыз

Бірақ ол құлағынан ештеңе естімейді, сондықтан ол анасына қамқорлық жасайды

Ол оған тұлыптар, жирафтар, пілдер әкеледі

Қонақ бөлмеде теледидар, керамикалық күлсалғыштар бар

Жұмсақ ойыншықтар мен пластик үйректер тауы

Сосын түнде ұйықтап қалғанда бейшара мамасының сөзін естиді

Қабырғаның арғы жағында жылап отырып, оның таңғалатыны анық

Оның мұңайғанына өзі кінәлі болса, неге бұрынғыдай емес

Ол қолын құлағының үстіне қояды, сондықтан оны шынымен естімейді

Бұл оны қатты ауыртады, ол енді ауырсынуды сезбейді

Басында өзі түсінбейтін, қорқытатын бейнелерді көреді

«Егер ол ертең менімен бірге келсе, ол қандай бақытты болар еді

Ертең мен оған тирді көрсетемін, ол қандай бақытты!»

Келесі күні ол әдемі, түрлі-түсті көйлегі бар

Ол менімен бірге келді, енді мен қорқамын

Осы шарлардың бәрін өткізіп алу үшін мен оған жақсы екенімді көрсетемін

Неліктен бұл шарлар сонша қозғалады?

Бұл қалыпты жағдай емес

Содан кейін мен әдетте естімейтін бұл шу, мыңдаған адамдар бар

айнала

Олар анамды жылатады, күндіз оның көңілін қалдыра алмаймын

Ол менімен қайда келді!

Сондықтан ол триггерді аздап тым жылдам, оған аздап тартады

Оның үмітін жеңілдету үшін

Ештеңе қозғалмайды, барлық қызыққандар тыныстарын ұстайды

Стенд айналасында өлі тыныштық, ол барлық шарларды өткізіп алды

Және бұл оның кінәсі емес, басқалар жасағанын жақсы біледі

шу

Бірақ оның онсыз кетіп бара жатқанын көргенде мұңаяды

Ол үйде жылайды, ештеңе бұрынғыдай болмайды

Ол қолдарын құлағының үстіне қатты қояды, ол қатты ауырмайды

Және бұл оның қатты ауырғаны сонша, ол енді ауырсынуды сезбейді

Ол бұл бейнелерді басынан көреді, оған қайта оралады, оны қорқытады

Сөйтіп ол анасының жылатқандарына мылтық бұрады

Артынан сөйлейтіндерге, Сынағына нүкте қоюға

Ол шу шығаратын, жылайтын, жүгіретін барлық шарларды реттейді

Құлайды, ыңылайды, секіреді, ол оларды кезекпен жарып жібереді

«Көріп тұрсыңдар, мен ең жақсымын, мен әкемнен кем емеспін!

Мен соғысқа тек есту үшін барған жоқпын!».

Содан кейін ол үйге келеді, оның жалғасын көрмегеніне көңілі қалды

Ал тұлыптар тауына пластикалық үйрек қойыңыз...