La Geisha - Jeanne Mas

Comme un vieux fleuve abandonn que l’indiffrence a sch

Son histoire n’est plus qu’un roseau fan qui se meurt.

Elle lui avait jur dvotion, aveugle et fire sans objection

Idoltrant cet homme plus fort que la raison qui s’endort.

L’amour s’enfuit, le drame s’enflamme,

Comme une lgende un peu banale

Quand le soleil ira se coucher sur un lac invent

Elle ira loin se rfugier, ses larmes pourront brler.

Ne cherchez pas la geisha.

Comme un vieux fleuve abandonn, couvert de sable, de pierres casses

Loin du monde tmoin de ce bonheur effac.

La tristesse a bris ses yeux, le ciel plit, l’t se meurt

Et le temps s’enfuit sans dissuader son cњur.

Elle vit de lui, l’attend encore, fidle, soumise jusqu' la mort.

Quand le soleil ira se coucher sur un lac invent

Ses mains frles voudront se coller, ne cesseront de prier.

Ne cherchez pas la geisha.

Quand les dragons se retirent, les cieux renferment leur ennui

Les collines deviennent si vertes, se purifient

Mais sur le fond de la scne un corps chemine, se fatigue

Si patiente elle cherche l’homme qu’elle a choisi.

Comme un vieux fleuve abandonn, elle s’est offerte au vent glac

Son espoir faillit, son regard a chang de couleur

L’amour bless, l’attente se meurt, de sang tache, elle sauve l’honneur.

Quand le soleil ira se coucher sur un lac invent

Elle ne sera plus l pour prier, elle n’ira plus pleurer.

Ne cherchez pas la geisha.

Quand les dragons se retirent, les cieux renferment leur ennui

Les collines deviennent si vertes, se purifient

Mais sur le fond de la scne une toile blanche a surgi

Dans sa lumire si intense elle nous sourit.

Енжарлық кеуіп қалған ескі тасталған өзендей

Оның хикаясы өліп бара жатқан жанкүйер қамысы ғана.

Ол оған адал болуға ант беріп, соқыр және қарсылықсыз жасады

Бұл адамды пұтқа айналдыру ұйықтап жатқан ақылға қарағанда күштірек.

Махаббат қашады, драма тұтанады,

Біраз банальды аңыз сияқты

Күн ойлап тапқан көлге батқанда

Ол пана іздеп алысқа барады, көз жасы өртенеді.

Гейшаны іздемеңіз.

Құм басқан, сынық тастармен көмкерілген ескі тасталған өзендей

Бұл өшіп қалған бақыттың куәгері дүниеден алыс.

Мұң оның көзін сындырды, аспан батып барады, жаз өледі

Ал уақыт оның жүрегін тоқтатпай зымырап өтеді.

Ол оған өмір сүреді, әлі де оны күтеді, адал, өлімге бағынады.

Күн ойлап тапқан көлге батқанда

Оның әлсіз қолдары бір-біріне жабысқысы келеді, дұғасын тоқтатпайды.

Гейшаны іздемеңіз.

Айдаһарлар шегінгенде, аспан олардың зерігуін сақтайды

Төбелер жасылданып, тазарады

Бірақ сахнаның фонында дене жүреді, шаршайды

Сондықтан шыдамды ол өзі таңдаған адамды іздейді.

Ескі тасталған өзен сияқты ол өзін мұзды желге ұсынды

Үміті үзілді, көзінің түсі өзгерді

Махаббат ауыртады, күту өледі, қанды бояйды, намысты сақтайды.

Күн ойлап тапқан көлге батқанда

Ол енді намаз оқуға да, жылауға да болмайды.

Гейшаны іздемеңіз.

Айдаһарлар шегінгенде, аспан олардың зерігуін сақтайды

Төбелер жасылданып, тазарады

Бірақ сахнаның фонында бос кенеп пайда болды

Оның жарығында ол бізге күлімсірейді.