Un enfant - Jacques Brel

Un enfant

Ça vous décroche un rêve

Ça le porte à ses lèvres

Et ça part en chantant

Un enfant

Avec un peu de chance

Ça entend le silence

Et ça pleure des diamants

Et ça rit à n’en savoir que faire

Et ça pleure en nous voyant pleurer

Ça s’endort de l’or sous les paupières

Et ça dort pour mieux nous faire rêver

Un enfant

Ça écoute le merle

Qui dépose ses perles

Sur la portée du vent

Un enfant

C’est le dernier poète

D’un monde qui s’entête

À vouloir devenir grand

Et ça demande si les nuages ont des ailes

Et ça s’inquiète d’une neige tombée

Et ça s’endort de l’or sous les paupières

Et ça se doute qu’il n’y a plus de fées

Mais un enfant

Et nous fuyons l’enfance

Un enfant

Et nous voilà passants

Un enfant

Et nous voilà patience

Un enfant

Et nous voilà passés

Бала

Бұл сізге арман береді

Бұл оны ерніне жеткізеді

Және ән салады

Бала

Сәттілікпен

Тыныштықты естиді

Және гауһар жылайды

Ал не істерін білмей күледі

Ал біздің жылағанымызды көріп жылайды

Қабақтың астында алтын ұйықтап жатыр

Және ол бізді жақсырақ армандау үшін ұйықтайды

Бала

Қарақұрттың сөзін тыңдайды

Оның інжу-маржанын кім қояды

Жел жететін жерде

Бала

Ол соңғы ақын

Қыңыр дүние

Үлкен болғысы келеді

Және бұлттардың қанаты бар ма деп сұрайды

Ал жауған қарға алаңдайды

Ал ол қабақтың астында алтын ұйықтап қалады

Ал енді перілер жоқ деген күдік бар

Бірақ бала

Ал біз балалық шақтан қашамыз

Бала

Міне, біз өтіп жатырмыз

Бала

Міне, шыдамдылық

Бала

Міне, біз