Sur la place - Jacques Brel

Sur la place chauffée au soleil

Une fille s’est mise à danser

Elle tourne toujours pareille

Aux danseuses d’antiquités

Sur la ville il fait trop chaud

Hommes et femmes sont assoupis

Et regardent par le carreau

Cette fille qui danse à midi

Ainsi certains jours paraît

Une flamme à nos yeux

A l'église où j’allais

On l’appelait le Bon Dieu

L’amoureux l’appelle l’amour

Le mendiant la charité

Le soleil l’appelle le jour

Et le brave homme la bonté

Sur la place vibrante d’air chaud

Où pas même ne paraît un chien

Ondulante comme un roseau

La fille bondit s’en va s’en vient

Ni guitare ni tambourin

Pour accompagner sa danse

Elle frappe dans ses mains

Pour se donner la cadence

Ainsi certains jours paraît

Une flamme à nos yeux

A l'église où j’allais

On l’appelait le Bon Dieu

L’amoureux l’appelle l’amour

Le mendiant la charité

Le soleil l’appelle le jour

Et le brave homme la bonté

Sur la place où tout est tranquille

Une fille s’est mise à chanter

Et son chant plane sur la ville

Hymne d’amour et de bonté

Mais sur la ville il fait trop chaud

Et pour ne point entendre son chant

Les hommes ferment leurs carreaux

Comme une porte entre morts et vivants

Ainsi certains jours paraît

Une flamme en nos coeurs

Mais nous ne voulons jamais

Laisser luire sa lueur

Nous nous bouchons les oreilles

Et nous nous voilons les yeux

Nous n’aimons point les réveils

De notre coeur déjà vieux

Sur la place un chien hurle encore

Car la fille s’en est allée

Et comme le chien hurlant la mort

Pleurent les hommes leur destinée

Күн жылытатын алаңда

Бір қыз билей бастады

Ол әрқашан бірдей айналады

Ежелгі билерге

Қалада тым ыстық

Ерлер мен әйелдер ұйықтап жатыр

Ал терезеге қара

Түсте билейтін мына қыз

Біраз күндер сияқты

Көзіміздегі жалын

Мен барған шіркеуде

Олар оны Жақсы Құдай деп атады

Ғашық оны махаббат деп атайды

Қайыршы

Күн оны күн деп атайды

Ал жақсы адам - ​​мейірімділік

Плазада ыстық ауамен тербеледі

Тіпті ит көрінбейтін жерде

Құрақтай сермеп

Қыз секіреді, кетеді

Гитара да, домбыра да емес

Оның биін сүйемелдеу үшін

Ол қолдарын шапалақтайды

Қарқынды алу үшін

Біраз күндер сияқты

Көзіміздегі жалын

Мен барған шіркеуде

Олар оны Жақсы Құдай деп атады

Ғашық оны махаббат деп атайды

Қайыршы

Күн оны күн деп атайды

Ал жақсы адам - ​​мейірімділік

Бәрі тыныш жатқан алаңда

Бір қыз ән айта бастады

Ал оның әні қаланың үстінде қалықтайды

Махаббат пен мейірімділік гимні

Бірақ қалада тым ыстық

Оның әнін естімеу үшін

Ер адамдар терезелерін жабады

Өлі мен тірінің арасындағы есік сияқты

Біраз күндер сияқты

Жүрегіміздегі жалын

Бірақ біз ешқашан қаламаймыз

Оның нұры жаусын

Біз құлағымызды тығындаймыз

Ал біз көзімізді жабамыз

Біз оятқыштарды ұнатпаймыз

Біздің онсыз да ескі жүрегімізден

Алаңда тағы да ит ақырады

Себебі қыз кетіп қалды

Және иттің өлімі сияқты

Ер адамдар тағдырын жоқтайды