Mai 40 - Jacques Brel

On jouait un air comme celui-ci

Lorsque la guerre s’est réveillée

On jouait un air comme celui-ci

Lorsque la guerre est arrivée

Moi, de mes onze ans d’altitude

Je découvrais éberlué

Des soldatesques fatiguées

Qui ramenaient ma belgitude

Les hommes devenaient des hommes

Les gares avalaient des soldats

Qui faisaient ceux qui n’s’en vont pas

Et les femmes

Les femmes s’accrochaient à leurs hommes

On jouait un air comme celui-ci

Lorsque la guerre s’est réveillée

On jouait un air comme celui-ci

Lorsque la guerre est arrivée

Et voilà que le printemps flambe

Les canons passaient en chantant

Et puis les voilà revenant

Déjà la gueule entre les jambes

Comme repassaient en pleurant

Nos grands frères devenus vieillards

Nos pères devenus brouillard

Et les femmes

Les femmes s’accrochaient aux enfants

On jouait un air comme celui-ci

Lorsque la guerre s’est réveillée

On jouait un air comme celui-ci

Lorsque la guerre est arrivée

Je découvris le réfugié

C’est un paysan qui se nomade

C’est un banlieusard qui s'évade

D’une ville ouverte qui est fermée

Je découvris le refusé

C’est un armé que l’on désarme

Et qui doit faire chemin à pied

Et les femmes

Les femmes s’accrochaient à leurs larmes

On jouait un air comme celui-ci

Lorsque la guerre s’est réveillée

On jouait un air comme celui-ci

Lorsque la guerre est arrivée

D’un ciel plus bleu qu'à l’habitude

Ce mai 40 a salué

Quelques allemands disciplinés

Qui écrasaient ma belgitude

L’honneur avait perdu patience

Et chaque bourg connut la crainte

Et chaque ville fut éteinte

Et les femmes

Les femmes s’accrochèrent au silence

Біз бұрын осындай күй ойнайтынбыз

Соғыс оянғанда

Біз бұрын осындай күй ойнайтынбыз

Соғыс келгенде

Мен, он бір жылдық биіктіктен

Мен таң қалдым

Шаршаған солдаттар

Бұл менің бельгиялықтығымды қайтарды

Еркектер еркектерге айналды

Станциялар солдаттарды жұтып қойды

Кетпейтіндерді кім жасады

Және әйелдер

Әйелдер еркектеріне жабысты

Біз бұрын осындай күй ойнайтынбыз

Соғыс оянғанда

Біз бұрын осындай күй ойнайтынбыз

Соғыс келгенде

Міне, көктемнің лаулап тұрғаны

Зеңбіректер ән айтып жүрді

Содан кейін олар қайтып келеді

Қазірдің өзінде аяқтың арасындағы ауыз

Жылау үтіктеу сияқты

Қартайған үлкен ағаларымыз

Әкелеріміз тұманға айналады

Және әйелдер

Әйелдер балаларға жабысты

Біз бұрын осындай күй ойнайтынбыз

Соғыс оянғанда

Біз бұрын осындай күй ойнайтынбыз

Соғыс келгенде

Мен босқынды таптым

Ол көшпелі шаруа

Ол қашып бара жатқан жолаушы

Жабық ашық қаладан

Мен бас тартуды таптым

Бұл біз қарусыздандыратын армия

Ал кім жүруі керек

Және әйелдер

Әйелдер көз жасына жабысты

Біз бұрын осындай күй ойнайтынбыз

Соғыс оянғанда

Біз бұрын осындай күй ойнайтынбыз

Соғыс келгенде

Аспан әдеттегіден көгілдір

Осы 40 мамырды қарсы алды

Кейбір тәртіпті немістер

Бұл менің белдігімді бұзды

Намыстың шыдамы таусылды

Әр қала қорқынышты білді

Әр қала сөніп қалды

Және әйелдер

Әйелдер үнсіздікке жабысып қалды