Les fenêtres - Jacques Brel

Les fenêtres nous guettent

Quand notre cœur s’arrête

En croisant Louisette

Pour qui brûlent nos chairs

Les fenêtres rigolent

Quand elles voient la frivole

Qui offre sa corolle

À un clerc de notaire

Les fenêtres sanglotent

Quand à l’aube falote

Un enterrement cahote

Jusqu’au vieux cimetière

Mais, les fenêtres froncent

Leurs corniches de bronze

Quand elles voient les ronces

Envahir leur lumière

Les fenêtres murmurent

Quand tombent en chevelure

Les pluies de la froidure

Qui mouillent les adieux

Les fenêtres chantonnent

Quand se lève à l’automne

Le vent qui abandonne

Les rues aux amoureux

Les fenêtres se taisent

Quand l’hiver les apaise

Et que la neige épaisse

Vient leur fermer les yeux

Mais, les fenêtres jacassent

Quand une femme passe

Qui habite l’impasse

Où passent les messieurs

La fenêtre est un œuf

Quand elle est œil-de-bœuf

Qui attend comme un veuf

Au coin d’un escalier

La fenêtre bataille

Quand elle est soupirail

D’où le soldat mitraille

Avant de succomber

Les fenêtres musardent

Quand elles sont mansardes

Et abritent les hardes

D’un poète oublié

Mais, les fenêtres gentilles

Se recouvrent de grilles

Si par malheur on crie

«Vive la liberté»

Les fenêtres surveillent

L’enfant qui s'émerveille

Dans un cercle de vieilles

À faire ses premiers pas

Les fenêtres sourient

Quand quinze ans trop jolis

Et quinze ans trop grandis

S’offrent un premier repas

Mais, les fenêtres menacent

Les fenêtres grimacent

Quand parfois j’ai l’audace

D’appeler un chat un chat

Les fenêtres me suivent

Me suivent et me poursuivent

Jusqu'à ce que peur s’ensuive

Tout au fond de mes draps

Les fenêtres souvent

Traitent impunément

De voyous des enfants

Qui cherchent qui aimer

Les fenêtres souvent

Soupçonnent ces manants

Qui dorment sur les bancs

Et parlent l'étranger

Les fenêtres souvent

Se ferment en riant

Se ferment en criant

Quand on y va chanter

Ah je n’ose pas penser

Qu’elles servent à s’voiler

Plus qu'à laisser entrer

La lumière de l'été

Non je préfère penser

Qu’une fenêtre fermée

Ça ne sert qu'à aider

Les amants à s’aimer

Терезелер бізге қарап тұр

Жүрегіміз тоқтаған кезде

Луизетті кесіп өту

Кім үшін етіміз күйеді

Терезелер күледі

Олар жеңілтектерді көргенде

Кім өзінің королласын ұсынады

Нотариус қызметкеріне

Терезелер жылап жатыр

Таң атқанда

Қатты жерлеу рәсімі

Ескі зиратқа

Дегенмен, терезелер бүктеледі

Олардың қола карниздері

Олар бұталарды көргенде

олардың нұрына енеді

Терезелер сыбырлайды

Қашан құлап жатыр

Суық жаңбыр

Қоштасуды дымқыл етті

Терезелер ызылдайды

Күзде таң атқанда

Беретін жел

Ғашықтар көшелері

Терезелер үнсіз

Қыс оларды тыныштандырған кезде

Ал қалың қар

Келіңіздер, олардың көздерін жұмыңыз

Бірақ терезелер дірілдейді

Әйел өткенде

Тұйық жерде кім тұрады

Мырзалар қайда барады

Терезе - жұмыртқа

Ол oeil-de-boeuf болған кезде

Кім жесір қалғандай күтеді

Баспалдақтың бұрышында

Соғыс терезесі

Ол дем алған кезде

Солдат қай жерден

Жеңілмей тұрып

Терезелер дірілдейді

Олар шатырда болғанда

Ал үйірлерді паналаңыз

Ұмытылған ақын туралы

Бірақ әдемі терезелер

Торлармен жабылған

Егер бақытсыздық болса, біз айғайлаймыз

«Бостандық аман болсын»

Windows сағаты

Таңқаларлық бала

Кемпірлер шеңберінде

Алғашқы қадамдарын жасау үшін

Терезелер күледі

Он бес жасында тым әдемі

Және он бес жыл да өсті

Бір-біріңізді бірінші тамақпен емдеңіз

Дегенмен, терезелер қауіп төндіреді

Терезелер дірілдеп тұр

Кейде менде батылдық бар кезде

Күрек деп атауға

Терезелер менің артымнан

Артымнан еріп, мені қу

Қорқыныш пайда болғанша

Парақтарымда тереңде

Терезелер жиі

жазасыз қарау

Балалардың бұзақыларынан

кім кімді сүюді іздейді

Терезелер жиі

Бұл шаруалардан күдіктеніңіз

Кімдер орындықтарда ұйықтайды

Және шетелде сөйле

Терезелер жиі

Жабық күлу

Айқайлап жабыңыз

Біз сонда ән айтуға барғанда

Аа мен ойланбаймын

Олар өздерін бүркеуге қызмет етеді

Кіруден гөрі

Жаздың нұры

Жоқ, мен ойлағанды ​​жөн көремін

жабық терезеге қарағанда

Ол тек көмектесу үшін қызмет етеді

ғашықтардың бір-бірін сүюі