In The Halls Of Awaiting - Insomnium

Evening full of grandeur, skies tinged with red

Mountains crowned with crimson, treetops with scarlet blaze

As the dusk is falling, night settles in

Stars slowly come out, moon glides skywards

…Still cheerless is in my soul, my heart filled with cares…

Longing for the misty shores, weather-beaten strands so poor

Where the weeping sky archs over water calm

Pining for primeval woods, murky shade of leafy roof

Where the silent trees arch over our path

Do you walk in mourning, still wear the grief

Raiment of sorrow, remembrance of me

Through the years of bleakness, winters of bitter cold

Will you not forget me, forsake my soul

…Low-spirited is my song, downhearted my tune…

Longing for the misty shores, weather-beaten strands so poor

Where the weeping sky archs over water calm

Pining for primeval woods, murky shade of leafy roof

Where the silent trees arch over our path

Beyond enchanted sea, wistful is my sleep

Darkness by my side, through the dreary night

Will you follow me, through eternity

To another world, to the quiet halls

I’ve lost my way in the dark

Strayed apart from my love

I’ve faced the demons of might

Passed away into shades

Long are lonely years

Slowly pass these days

In undying land

In the divine light

Where I wait… in the dark

The black of the night turns to dusk of the dawn

Through the mist now shines the fairest light of all

The caress I’ve waited for eternity

Into the shades, together we fade

Кереметке толы кеш, қызыл түске боялған аспан

Қып-қызыл тәжімен көмкерілген таулар, алқызыл жалындаған ағаш шыңдары

Ымырт батқан сайын түн орнайды

Жұлдыздар ақырын шығады, ай аспанға қарай сырғиды

…Жанымда әлі көңілсіз, жүрегім уайымға толы…

Тұманды жағаларды аңсау, ауа-райына төтеп берген жолдар сонша кедей

Жылап тұрған аспан судың үстіндегі тыныштықта

Ертедегі ағаштар, жапырақты шатырдың күңгірт көлеңкесі

Үнсіз ағаштар біздің жолымыздан асып түсетін жерде

Сіз қайғы-қасіретпен жүресіз бе, әлі де қайғы киінесіз бе?

Мұңның киімі, мені еске алу

Қараңғылық жылдарында, қысы қақаған аяз

Мені ұмытпайсың ба, жанымды таста

…Рухы төмен – әнім, көңілі түскен әуен…

Тұманды жағаларды аңсау, ауа-райына төтеп берген жолдар сонша кедей

Жылап тұрған аспан судың үстіндегі тыныштықта

Ертедегі ағаштар, жапырақты шатырдың күңгірт көлеңкесі

Үнсіз ағаштар біздің жолымыздан асып түсетін жерде

Сиқырлы теңіздің арғы жағында мұңды ұйқым

Қараңғы түнде қасымда

Мәңгілікке еріп жүресің бе?

Басқа әлемге, тыныш залдарға

Мен қараңғыда жолымды жоғалттым

Сүйіспеншілігімнен айырылдым

Мен құдіретті жындармен бетпе-бет келдім

Көлеңкеге кетті

Ұзақ жылдар жалғыздық

Бұл күндер ақырындап өтіп жатыр

Өлмейтін елде

Құдайдың нұрында

Мен күтетін жерде... қараңғыда

Түннің қарасы таңның ымыртына айналады

Қазір тұман арқылы ең әдемі нұр жарқырайды

Мәңгілік күткен еркелеу

Көлеңкелерде біз бірге  өшеміз