Уеду! - Игорь Тальков

Я столько грёз посеял

И столько нервов сжёг,

Пока к заветной цели

Сквозь все преграды шёл,

И вот пришёл отчасти

И посмотрел вокруг,

Но ожидаемого счастья

Не обнаружил вдруг.

Завтра уеду,

Махну на всё рукой.

Завтра уеду

Искать покой.

Завтра уеду,

Лягу на грунт,

А те, кто знал меня,

Простят и всё поймут.

Уеду!

И кто мог знать в ту пору,

Когда душа рвалась

Скорее взмыть на гору

С названием «Парнас»,

Что на вершине этой

С протянутой рукой

Мне суждено стоять и петь:

«Подайте на покой».

Ой.

Завтра уеду,

Махну на всё рукой.

Завтра уеду

Искать покой.

Завтра уеду,

Лягу на грунт,

А те, кто знал меня,

Простят и всё поймут.

Уеду!

Уеду!

Брошу всё и уеду!

Надоело!

Достаточно!

Уеду!

Мен қаншама армандарды септім

Және көптеген жүйкелерді күйдірді

Қадірлі мақсатқа жеткенше

Барлық кедергілерден өтті

Ал енді жартылай келді

Және айналасына қарады

Бірақ күткен бақыт

Кенеттен білмедім.

Мен ертең кетемін

Мен бәріне қолымды бұлғаймын.

Мен ертең кетемін

Бейбітшілік іздеңіз.

Мен ертең кетемін

Мен жерге жатырмын

Ал мені танитындар

Кешіріңіз және бәрін түсініңіз.

Мен кетемін!

Ал ол кезде кім білуі мүмкін

Жан жарылғанда

Керісінше тауға көтеріліңіз

«Парнас» атымен,

Мұның үстінде не бар

Ұзартылған қолмен

Мен тұрып ән айтуым керек:

«Маған демалыңыз».

Ой.

Мен ертең кетемін

Мен бәріне қолымды бұлғаймын.

Мен ертең кетемін

Бейбітшілік іздеңіз.

Мен ертең кетемін

Мен жерге жатырмын

Ал мені танитындар

Кешіріңіз және бәрін түсініңіз.

Мен кетемін!

Мен кетемін!

Мен бәрін тастап, кетемін!

Шаршадым!

Жеткілікті!

Мен кетемін!