Звезда - Игорь Тальков

Ты восходила в небе унылом, грустившем осенним дождём,

И ночь удивилась, когда озарилась твоим необычным огнём,

И всё ожило, и всё заиграло, как будто настала весна

И небо свой цвет, прежний цвет обретало, очнувшись от долгого сна.

Светила тогда ты всем заблудшим, теплом согревая остывшие души, звезда.

Звезда.

И звёздочки те, что не проснулись, даже во сне к тебе тянулись, звезда.

Звезда.

Звезда...

Но вот пролетели быстрые годы, успевшие всё изменить.

И ты так внезапно ушла с небосвода, как будто устала светить.

Чем дальше, тем меньше твой свет проникает в сердца полюбивших тебя:

Они понимают - не понимая и любят тебя - не любя.

Ты светишь себе, себе - и только, холодный твой свет не греет нисколько, звезда.

Звезда.

А свет новых звёзд куда вернее, всё ярче они, а ты бледнее, звезда.

Звезда.

Звезда...

Ты светишь себе, себе - и только, холодный твой свет не греет нисколько, звезда.

Звезда.

А свет новых звёзд куда вернее, всё ярче они, а ты бледнее, звезда.

Звезда.

Звезда, звезда, звезда.

Ты светишь себе, себе - и только, холодный твой свет не греет нисколько, звезда.

Звезда.

А свет новых звёзд куда вернее, чем ярче они, тем ты бледнее, звезда.

Звезда.

Звезда.

Звезда.

Звезда.

Сіз аспанда көтерілдіңіз қайғылы, қайғылы күзгі жаңбыр,

Түн таң қалды, ол сенің ерекше отыңмен жанып,

Міне, бәрі жанданып, көктем келгендей бәрі ойнай бастады

Ал аспан ұзақ ұйқыдан оянып, өзінің түсіне, бұрынғы түсіне ие болды.

Содан адасып қалғандардың бәріне нұр жаудырдың, салқын жандарды жылумен жылыттың, жұлдыз.

Жұлдыз.

Түсінде де оянбаған сол жұлдыздар саған, жұлдызға тартылды.

Жұлдыз.

Жұлдыз...

Бірақ жылдам жылдар зымырап өтті, ол бәрін өзгерте алды.

Ал сен жарқырап шаршағандай кенет аспаннан кетіп қалдың.

Неғұрлым алыс болса, соғұрлым сіздің нұрыңыз сізді жақсы көретіндердің жүрегіне аз түседі:

Олар түсінеді - сізді түсінбейді және жақсы көреді - сүймейді.

Өзің үшін, өзің үшін жарқырайсың – тек, салқын нұрың мүлде жылмайды, жұлдыз.

Жұлдыз.

Ал жаңа жұлдыздардың жарығы әлдеқайда дәлірек, олар жарқырайды, ал сен бозғылт, жұлдыз.

Жұлдыз.

Жұлдыз...

Өзің үшін, өзің үшін жарқырайсың – тек, салқын нұрың мүлде жылмайды, жұлдыз.

Жұлдыз.

Ал жаңа жұлдыздардың жарығы әлдеқайда дәлірек, олар жарқырайды, ал сен бозғылт, жұлдыз.

Жұлдыз.

Жұлдыз, жұлдыз, жұлдыз.

Өзің үшін, өзің үшін жарқырайсың – тек, салқын нұрың мүлде жылмайды, жұлдыз.

Жұлдыз.

Ал жаңа жұлдыздардың жарығы әлдеқайда дәлірек, олар неғұрлым жарық болса, соғұрлым бозғылт боласың, жұлдыз.

Жұлдыз.

Жұлдыз.

Жұлдыз.

Жұлдыз.