Quand Ils Rentraient Chez Eux - IAM

Quoi d’plus solitaire, qu’avoir l’destin comme pre, l’mal comme compre

Quoi faire part s’taire, quand la mort t’guette sur l’asphalte

Les pieds sur terre, les yeux rivs sur les autres, quand ils rentraient

Moi j’tais, aux mmes endroits fixs, la tte dans les toiles, et Fallait-la voir, cette putain d’toile, irrelle que f’sait ma vie

La principale, celle qui s’trouve dans la rue, hlas la spirale

Celle qui t’mne vers l’gouffre, ou droit vers l’univers carcral

O les gosses, s’perdent o pour la plupart des mes souffrent, o les lames

s’ouvrent

O on t’prouve, qu’seule la force t’couvre, et qu’les faibles crvent

Dans c’milieu, fallait pas tre prt, mais dtermin sans trve

Quand ils rentraient chez eux, j’trouvais qu’ils trahissaient la cause ouais

Pour moi y’avait pas d’pause, on tait l, fallait occuper l’terrain

Quand ils rentraient chez eux, la force, vire la haine, celle qui cerne

Berne, les proies ternes, qui s’perdaient, dans nos ruelles

O rgne l’cruel, l’ring des duels, l’truc habituel

Sauf qu’l, on voulait surtout pas qu’nos coeurs s’glent, Mam’zelle

Malgr tout, on vivait peut-tre mieux qu’ceux qu’avaient tout

On riait au maximum, sachant qu’on avanait dans l’flou

C’tait l’but, pas crever, vivre, dire qu’on existe, mme ivres

Ma main libre, livre ma fibre, quand nos coeurs vibrent

Cible, la mme chose, Rh, ma passion la zik

L’motion, chez nous, a jamais t basique

Quand ils rentraient chez eux, j’avais toujours d’ct une p’tite larme

L’fait d’avoir grandi, sans pre ni mre, m’a fait couler trop d’grammes

Toujours de ceux qui restaient au sol colls, dans le dcor

Comme ces bancs, devant l’ocan bant

100 fois le monde fut refait rves conqurants

Les pieds dedans on luttait vaillamment

A l’heure o les autres rentraient les survivants

Errer dehors cherchant la clef des champs

Les nuages chevauchant, l’espoir s’accrochant;

Malgr a, on riait frquemment

Sous le lampadaire, a chambrait mchamment

Inconscients, peut-tre, alors que dj du son, nous tions les amants

Le principal soucis, c’tait pas de manger dcemment

J’rentrais doucement, c’t’heure tardive, quand le soleil chassait la nuit

Rempli d’exploits dans cet’jungle, o tous les jours j’chassais l’ennui sur les

Marches, des heures sur le derche, blotti sur une seule barre de mtal

Misre mentale, 10 balles en poche avec une Marlboro Light

Moi, j’chiale pas, je relate, c’tait pas l’ghetto, mais que pouvais-je

Esprer d’mieux, en quittant l’domicile de mon pre si tt Ma mre croyait qu’j’trainais dans l’mtro, faisant la manche

Mais j’comptais les minutes ma montre, et tous ces putains d’jours c’tait

Dimanche

Comme quand j’retirais l’huile, sur mes lvres, de mon revers de manche

Regrettant les repas d’Man, quand j’tais mme, devant mon verre de menthe

Ouais timide, facilement vert de honte, cet air me hante

C’est bte comme on en arrive har ces petits cons pleins d’chance

Quand ils rentraient chez eux, l’assiette fumait la maison

J’fumais des bongs draison, dernier con rester assis sur l’banc

Prsent chaque saison, rimes magistrales, forges l o l’homme

Se forge, affrontant l’froid glacial en parka les nuits de mistral

La tte dans les toiles, mes couteurs, crachaient l’son d’Marley Marl

J’voulais m’faire la malle, sentiments poss sur un carnet sale

A force de lire, j’compris qu’Dieu n’a d’gal, j’tais dans l’noir

Et savoir que personne tendrait la main pour m’en sortir m’a fait mal

Quand ils rentraient sur le palier laissant soucis et crasses

J’suis rest l subir, jusqu' c’que mon propre thorax m’crase

Comme quoi, le silence de la douleur est parfois bien plus fort que le bruit de la rage

Toujours de ceux qui restaient au sol colls, dans le dcor

Comme ces bancs matre sant

C’trottoir a vu natre un nombre d’MC consquents

Une grappe de persistants

Peu peu s’forgeant l’heure o d’autres patientaient leur repas

S’rchauffant, nous on parlait au vent

Les nuages chevauchant

L’estomac rugissant

La musique mrissant

Nos rves se dressant vers le firmament

C’est pas qu’on voulait fuir maman

Mais ce truc, on y tenait fermement

Ca nous a fait grandir, patiemment mrir

L’envie de dire

Commencer s’languir

Әкедей тағдыр, түсіністіктен асқан жалғыздық не бар

Асфальтта ажал күтіп тұрғанда, үндемеу үшін не істеу керек

Аяқтары жерде, көздері тойтарып, басқаларына оралған кезде

Мен, мен, дәл сол тұрақты жерлерде болдым, менің басым жұлдыздарда болды, және оны көру керек пе еді, бұл жұлдызды, менің өмірім жасайды.

Бастысы, көшедегісі, спираль-ай

Сізді тұңғиыққа немесе тікелей түрме әлеміне апаратын адам

Ей, балалар көп жандар қиналған жерде, жүздер қайда жоғалады

ашық

Сыналған жерде күш қана жауып, әлсіздер өледі

Бұл ортада сіз дайын емес, тынымсыз шешімді болуыңыз керек

Олар үйге келгенде, мен олар ісіне опасыздық жасады деп ойладым

Мен үшін үзіліс болған жоқ, біз сонда болдық, алаңды алу керек болды

Олар үйге қайтып келгенде, күш, өшпенділік, айналаны айналдырады

Берн, адасып қалған түтіккен олжа, аллеяларымызда

О ргне қатыгез, дуэль сақинасы, әдеттегі нәрсе

Бұдан басқа, біз жүрегіміздің бұрыс болғанын қаламадық, Мам'зелле

Бәріне қарамастан, біз бәрі бар адамдардан жақсы өмір сүрген шығармыз

Бұлыңғырлықпен алға жылжып бара жатқанымызды біліп, әбден күлдік

Өлмеу, өмір сүру, барымызды айту, тіпті мас болса да сол еді

Бос қолым, талшығымды жеткіз, Жүрегіміз дірілдегенде

Мақсат, дәл сол нәрсе, Rh, менің құмарлығым зик

Эмоция бізде ешқашан қарапайым болған емес

Олар үйге келгенде, менің бүйірімнен үнемі жас болатын

Әкесіз, шешесіз өскенім тым көп грамды суға батырды

Әрқашан декорда, желімделген жерде қалғандардың

Осы орындықтар сияқты, мұхиттың алдында

Армандарды бағындыратын әлем 100 рет қайта құрылды

Біз ерлікпен шайқасты

Қалғандары аман қалғандарды қайтарды

Өрістердің кілтін іздеп, сыртта жүріңіз

Мінген бұлттар, жабысқан үміт;

Соған қарамастан біз жиі күлетінбіз

Шам бағанының астында ол зұлымдықпен тұрды

Ессіз, бәлкім, естігенде біз ғашық болдық

Ең бастысы дұрыс тамақтанбау болды

Үйге ақырын келе жатыр едім, күн түнді қуып жібергенде, кеш болды

Мен күн сайын жалықтырмау үшін аң аулайтын осы джунглиде ерліктерге толы

Қадамдар, сағаттар дершеде, жалғыз темір торға тығылған

Психикалық қасірет, Марлборо жарығы бар қалтада 10

Мен, мен жыламаймын, айтамын, бұл гетто емес еді, бірақ мен не істей аламын?

Жақсылыққа үміттеніп, әкемнің үйінен тезірек кетіп қалды. Анам мені метрода қыдырып, қайыр сұрап жүр деп ойлады.

Бірақ мен сағаттардағы минуттарды санап жүрдім, және бұл күндердің бәрі болды

Жексенбі

Мен ернімдегі, манжеттегі майды алып тастаған кездегідей

Өкінемін Адамның ас ішкеніне, Тегіс болған кезде, Жалбыздың стақанының алдында

Иә, ұялшақ, ұяттан оңай жасыл, бұл көрініс мені қуантады

Бұл бақытты кішкентай пиздалардың қалай болғаны ақымақ

Олар үйге келгенде табақ үйді түтіндеп кетті

Мен бонг-дрейсонды шегетінмін, орындықта отырған соңғы ақымақ

Әр мезгілді сыйлап, шебер ұйқастарды, адам қайда соқты

Соғылған, саябақта аязды аязға қарсы тұра алады

Марли Марлдың дыбысын түкіріп, құлаққаптарым жұлдыздарға кіріңіз

Мен сандықты, сезімді лас дәптерге түсіргім келді

Оқып-ақ түсіндім, Алланың теңі жоқ, қараңғыда қалдым

Ешкім мені алып шығуға қол созбайтынын білу маған зиян тигізді

Қонуға олар уайым мен кірді қалдырып қайтып келгенде

Мен өз кеудемді езгенше, азап шегу үшін сонда қалдым

Не сияқты, ауырсынудың тыныштығы кейде ашудың дыбысынан әлдеқайда күшті

Әрқашан декорда, желімделген жерде қалғандардың

Осы шебер сауықтыру орындықтары сияқты

Бұл тротуар бірқатар маңызды МК-ның дүниеге келуін көрді

Тұрақтылар кластері

Бірте-бірте басқалар тамақты күтетін уақытты қолдан жасау

Жылынып отырып, желмен сөйлестік

Бұлттар мінеді

Айқайлаған асқазан

Музыка өседі

Біздің армандар аспанға көтеріледі

Біз анадан қашқымыз келген жоқ

Бірақ бұл материалды біз қатты ұстадық

Бұл бізді өсірді, шыдамдылықпен жетілдірді

Айтуға деген ұмтылыс

аңсау