Misère - IAM

Marseille, centre ville, Années 80

Le dédale des rues du vieux quartier

Là étaient nos terrains de jeux

On y a laissé nos plus beaux fous rires

Puis, sont venues les obligations

Les contraintes à travers le miroir du «idien

Je n’ai pas oublié quand je retournais le fond de mes poches

D’où je viens, ce que je suis devenu

Quand à mon avenir, qui sait

Pour l’instant je continue à te fuir

Je voudrais que t’arrêtes d’harceler les miens

D'étaler ta puissance, elle produit des fruits que l’humain ne digère pas très

bien

Et puis tu t’invites à nos tables avec tant d’insolence

Tant d’arrogance dans le sourire te moquant de nos pitances

Même sous le soleil on ne fait que vivre sous ton ombre

Perdus dans tes méandres on s’essouffle et nos visions se déforment

Misère, on t’a croisée tellement de fois

Au fond du regard de proies prêtes à tout pour sortir de tes bras

Sinistre don, changer les anges en loups

Tu resserres ton étreinte et les plus sages deviennent les plus fous

Tu sais qu’on est fragiles, ce fait tu l’utilises et nous pousses à la faute

Dis combien pleurent sous ton régime?

Seule esquive toucher l’autre rive, par peur du rien, frôler le pire

Sous la tempête nos principes chavirent

Et on avance en zig zag pour éviter tes balles

Et on sait bien que t’es du genre à tirer plusieurs salves

Misère, tu nous fais craindre l’avenir

Il s’annonce pas très rose, on va se battre pour le faire fleurir

Je ne serai pas le dernier, je t’ai combattue et j’ai préféré faire du bruit

Que voir mon âme se dévêtir

Garde tes caresses et tes tours de manège

Tu as du vice, ouais, mais la foi est bien plus fin stratège

Une dévoreuse de monde, voilà en fait ce que tu es

Et chacun prie que tu ne viennes pas bouffer de son côté

J’entends ta sérénade

Misère

Je connais le refrain, honnêtement je ne l’aime pas

Accepte ce message, prends le comme une lettre d’un affranchi

Qui n’est plus esclave, et cesse tes jérémiades

Misère

Tu pries pour qu’on revienne à genoux vers toi

Et c’est vrai, ce serait grave, pas pour le statut

Mais les valeurs qu’on doit renier

Pour échapper à l’emprise de tes bras

Misère

But yo we all go to eat right?

Misery… difficult

Times is rough and tough like leather

Debout dans les jardins du train train

On survit à la mousson, le sac de haine bien plein

Misère, nous voir glisser, ta mission

Larmes dans la moisson, évacuées dans la boisson

On jouait sur des terre-pleins, sans calcul

La dure loi de l’apparence a opéré la bascule

Etre quelqu’un, voilà qui sonne, en l'état je suis qu’un homme

Et non, mon nom est personne

Misère, t’as voulu perdre mes pas

Et me mener en ces lieux là où Dieu ne permet pas

Tu marquais trop de temps d’arrêt

A la place de mon stylo, t’as voulu glisser un foutu cran d’arrêt

Cambute et vendetta, sacré destin

Embrouilles à 2 heures du mat avec des clandestins

La peur de nous s’est emparée

Après ta visite, facile on a visé l’illicite

Ici les diplômes paraissent illisibles

Les raisins de la colère accouchent du pire des millésimes

Avec le crew aux allées Gambetta, on marchait à 20

Narguait les bleus qui défilaient et se mettaient en pétard

Misère, t’aimerais tant me revoir

Que je sois esclave du temps qui passe

Et puisses me croire à jamais à ta merci

Ma nuque offerte, me rappelle que le succès et la gloire sont réversibles

Mental issue des faubourgs de Naples

Où la vie tire de vraies balles, «grintoso «, très tenace

Quand je veux mettre les miens sur l’autre rive

Toi tu veux que sous les ponts je vive

J’entends ta sérénade

Misère

Je connais le refrain, honnêtement je ne l’aime pas

Accepte ce message, prends le comme une lettre d’un affranchi

Qui n’est plus esclave, et cesse tes jérémiades

Misère

Tu pries pour qu’on revienne à genoux vers toi

Et c’est vrai, ce serait grave, pas pour le statut

Mais les valeurs qu’on doit renier

Pour échapper à l’emprise de tes bras

Misère

But yo we all go to eat right?

Misery… difficult

Times is rough and tough like leather

Марсель, қала орталығы, 80-жылдар

Ескі орамдағы көшелердің лабиринті

Біздің ойын алаңдары болды

Біз ең жақсы күлкімізді сонда қалдырдық

Содан кейін облигациялар пайда болды

«Идианның айнасы арқылы шектеулер

Қалтамның түбін айналдырғанымды ұмытпадым

Мен қайданмын, қандай болдым

Болашақта қашан, кім біледі

Әзірге мен сенен қашып жүрмін

Менің халқымды қорлауды доғарғаныңызды қалаймын

Сіздің күшіңізді тарату үшін ол адам қорыта бермейтін жемістер береді

жақсы

Сосын өзіңізді осындай намыссыздықпен біздің дастарханға шақырасыз

Біздің болмашы нәрселерімізді күлкіге айналдыратын өркөкіректік

Күннің өзінде біз сенің көлеңкеңнің астында өмір сүреміз

Сенің иірімдеріңнен адасып, тынысымыз тарылып, көзқарасымыз бұзылады

Байғұс, біз сені талай рет көрдік

Жыртқыштың көз алдында қолыңыздан құтылу үшін бәрін жасауға дайын

Қатерлі сыйлық, періштелерді қасқырға айналдыр

Сіз құшағыңызды қатайтасыз, ал ақылды адам жабайы болады

Сіз біздің нәзік екенімізді білесіз, сіз оны пайдаланып, бізді кінәлауға итермелейсіз

Айтыңызшы, сіздің режиміңізде қанша жылайды?

Ештеңеден қорықпай, басқа жағаға тиіп қана жалтарыңыз, ең жаманын жайыңыз

Дауыл астында біздің принциптеріміз төңкеріледі

Біз сіздің оқтарыңыздан жалтару үшін зигзаг жасаймыз

Сіз бірнеше раундты атуға бейім екеніңізді білеміз

Қасірет, сен бізді болашақтан қорқытасың

Ол өте қызғылт емес көрінеді, біз оны гүлдету үшін күресеміз

Мен соңғы болмаймын, сенімен төбелесіп, шу шығаруды жөн көрдім

Менің жаным шешінгенін көр

Еркелетулеріңізді және сапарларыңызды сақтаңыз

Сізде кемшіліктер бар, иә, бірақ сенім әлдеқайда жақсы стратег

Дүние жегіш, шын мәнінде сен сондайсың

Әрі сен өз жағыңнан келіп тамақтанба деп дұға етеді

Мен сенің серенадаңды естимін

Қасірет

Мен хорды білемін, шынымды айтсам, ұнамайды

Бұл хабарды қабыл алыңыз, оны азаттық хаты деп қабылдаңыз

Кім енді құл емес, ыңылдауыңды доғар

Қасірет

Саған тізе бүгіп қайтамыз деп дұға етесің

Және бұл мәртебе үшін емес, салмақты болар еді

Бірақ біз жоққа шығаруымыз керек құндылықтар

Қолдарыңыздан құтылу үшін

Қасірет

Бірақ бәріміз тамақ ішеміз бе?

Қасірет... қиын

Уақыт былғары сияқты қатал және қатал

Пойыз пойызының бақтарында тұру

Біз муссоннан аман қалдық, өшпенділікке толы сөмке

Қасірет, бізді слайдтан көріңіз, сіздің миссияңыз

Егіндегі көз жасы, сусынға жуылған

Біз платформаларда есепсіз ойнадық

Сырт келбетінің қатал заңы аралауды басқарды

Біреу бол, мен жай ғана адаммын деп естіледі

Жоқ, менің атым ешкім емес

Бейшара, сен менің қадамдарымнан айырылғың келді

Ал мені Құдай рұқсат етпеген жерлерге жетеле

Сіз тым көп уақыт алдыңыз

Менің қаламның орнына сіз қарғыс атқылаушы пышақты сырғытқыңыз келді

Камбут пен вендетта, қасиетті тағдыр

Таңғы 2-де заңсыз адамдармен қиындық

Бізге деген қорқыныш биледі

Сіздің сапарыңыздан кейін біз заңсыздықты көздедік

Бұл жерде дипломдар оқылмайтын болып көрінеді

Қаһарлы жүзім ең нашар жүзімдерді тудырады

Гамбетта аллеяларында экипажбен біз 20-да жүрдік

Марш жасап, атқылайтын көкжиектерді мазақ етті

Қасірет, сен мені қайта көргің келеді

Уақыттың құлы екенімді

Сіз маған мейіріміңізбен мәңгі сене аласыз

Менің мойыным табыс пен атақ-даңқтың қайтымды екенін еске салады

Неаполь маңындағы психикалық

Өмір нағыз оқ ататын жерде, «гринтосо», өте табанды

Мен өзімді екінші жағына қойғым келгенде

Көпірдің астында өмір сүргенімді қалайсың

Мен сенің серенадаңды естимін

Қасірет

Мен хорды білемін, шынымды айтсам, ұнамайды

Бұл хабарды қабыл алыңыз, оны азаттық хаты деп қабылдаңыз

Кім енді құл емес, ыңылдауыңды доғар

Қасірет

Саған тізе бүгіп қайтамыз деп дұға етесің

Және бұл мәртебе үшін емес, салмақты болар еді

Бірақ біз жоққа шығаруымыз керек құндылықтар

Қолдарыңыздан құтылу үшін

Қасірет

Бірақ бәріміз тамақ ішеміз бе?

Қасірет... қиын

Уақыт былғары сияқты қатал және қатал