Les choses, telles qu'elles paraissent - IAM

Toutes ces choses

Toutes ces choses

Aussi loin que je me rappelle

Depuis ma plus tendre enfance

On m’a appris à aimer ce qui semble clair et limpide

Et à craindre ce qui a l’air sombre, noir et ténébreux

On ne m’a jamais enseigner à regarder au-delà

Au-delà de tout ce qui a une apparence rassurante

Et au-delà de la peur qu’inspirent les choses

Telles qu’elles paraissent

Depuis la maternelle, on a fréquenté les mêmes bancs

Inséparables, jeunes adultes on formait la même bande

Les mêmes gonzesses, les mêmes conneries, les mêmes gants

Un jour le réveil est douloureux, on parle plus la même langue

J’en ai assez des «ainsi va la vie»

Trop de respect pour elle alors j’préfère des «ainsi va l’envie»

L’argent comme une ébullition

Prend la main de l’amitié, la fout à l’eau avec ses illusions

Les yeux, les cheveux, le corps, la taille

Il avait tout c’qu’elle aimait

Le style, la caisse, les fringues, les montres

Il avait tout c’qu’elle voulait

Des mots gentils, de l’attention

Il avait tout c’qu’elle cherchait

Avec lui elle se sentait femme, elle se sentait protégée

Entre resto, club et soirées, à cent à l’heure enchaînés

Elle n’a pas senti les maillons qui peu à peu l’enchaînait

Tous ces «je t’aime» à l’arsenic, j’aurais pas dû y goûter

C’est c’qu’elle se dit face au miroir devant les bleus et les plaies

J'étais en seconde et elle était ma prof d’histoire au lycée

J’avais l’impression que ses piques me visaient

À chaque fois, ces petites remarques mettaient le feu à mes tripes

J’avais la haine, dans mon cœur j’rêvais de la dévisser

L’année s’terminait, les profs allaient tous me descendre

Celle que j’croyais mon ennemie fut la seule à me défendre

Elle a écrit «j'crois plus en toi que toi-même»

Voici tes songes, garde-les et ne laisse jamais personne ne les prendre

Il s’en fout d’moi, il s’tire toujours à l’autre bout du monde

Jamais présent, toujours au taf alors qu’le mien s’effondre

J’entends rarement sa voix résonner dans les stades de foot

Et c’est toujours Maman qui s’pointe quand j’me râpe les genoux

C’est fou les conneries qu’on pense quand on est juste un mioche

Tout c’qu’on ressent à chaque départ est comme un coup de pioche

C’est c’que j’lis dans les yeux des miens à presque chaque au revoir

Et j’me dis qu’ils feront comme moi et comprendront plus tard

À dix-sept ans, j’croyais avoir tout compris

Pourtant ma mère m’avait dit

Le mauvais endroit, le mauvais moment

C’est quand on se tient près des embrouilles et des conflits

Trop insolent, la paix la sérénité m’ont fui

Quelqu’un qui t’aime pense à ton bonheur avant le sien à genoux

Ignore qu’en maraude, tout part en vrille d’un coup pour rien

Des gens normaux qui le temps d’un instant deviennent fous

Attirent la loyauté au cœur de guerres sans fin

On s’voyais souvent, on travaillait ensemble

On jouait au foot tous les week-ends et les gros barbec' le dimanche

À part quelques charriages, rien n’m’a paru vraiment étrange

Jusqu'à cette phrase lancée en l’air mais lourde de conséquences

Et là mon regard a changé, doucement j’ai pris mes distances

Déçu, vexé, surpris par autant d’intolérance

Et le lien s’est désagrégé petit à petit

Moi j’le voyais ami, j’n'étais qu’un alibi

Derrière ce que l’on voit, derrière ce que l’on vit

Même au-delà des apparences et derrière les non-dits

Malgré les évidences, malgré les faux sourires

Une rose est-elle une rose, même si je peux la sentir

C’est la différence entre être et paraître

Осы заттардың барлығы

Осы заттардың барлығы

Менің есімде қалғанша

Менің ең кішкентай балалық шағымнан

Маған анық және мөлдір болып көрінетін нәрсені ұнатуды үйретті

Қараңғы, қара және қараңғы болып көрінетін нәрседен қорқу

Маған сыртқа қарауды ешқашан үйреткен емес

Сенімді көрінетін кез келген нәрседен басқа

Және заттардан қорқудан басқа

Олар пайда болғандай

Балабақшадан бері бір орындықтың басында отырдық

Бір-бірінен ажырамас, жас үлкендер, біз бір банда едік

Баяғы балапандар, баяғы боқтықтар, баяғы қолғаптар

Бір күні ояну азапты, Біз енді бір тілде сөйлей алмаймыз

Маған "өмір осындай" болды

Оны тым қатты құрметтеймін, сондықтан мен «қызғаныш бар» дегенді қалаймын

Қайнағандай ақша

Достық қолын ал, оны елесімен бірге таста

Көз, шаш, дене, бел

Оған ұнағанның бәрі болды

Стиль, дене, киім, сағаттар

Оның қалағанының бәрі болды

Жылы сөз, назар

Оның іздегенінің бәрі бар еді

Онымен ол әйелді сезінді, өзін қорғалған сезінді

Мейрамхана, клуб және кештер арасында сағатына жүз миль жылдамдықпен

Ол оны бірте-бірте шынжырлап тұрған буындарды сезбеді

Мен сені жақсы көретін мышьяктың бәрі, оның дәмін татпауым керек еді

Айна алдында көгерген жаралар мен жаралардың алдында өзі осылай дейді.

Мен екінші курста оқитынмын, ал ол менің орта мектепте тарих пәнінің мұғалімі болатын

Мен оның ұштары маған бағытталғандай сезіндім

Әр кезде бұл кішкентай ескертулер менің ішегімді өртеп жіберді

Менде өшпенділік бар еді, жүрегімде оны бұрап алуды армандадым

Жыл аяқталды, мұғалімдердің бәрі мені түсірмек болды

Жауым деп ойлаған адам ғана мені қорғады

Ол «Мен саған өзіңнен гөрі сенемін» деп жазды.

Міне, сіздің армандарыңыз, оларды сақтаңыз және оларды ешқашан ешкімнің алуына жол бермеңіз

Ол мені ойламайды, дүниенің арғы жағында ылғи атады

Ешқашан қатыспаңыз, менікі құлап жатқанда әрқашан жұмыста

Мен оның дауысын футбол стадиондарында сирек естимін

Ал мен тіземді үккіштен өткізсем әрқашан анам шығады

Жап-жақсы болған соң ойлайтын ақымақтық

Әрбір кеткенде біз сезінетін нәрсенің бәрі шымшық сияқты

Қоштасқан сайын дерлік көзімнен осылай оқыдым

Ал олар мен сияқты болып, кейін түсінеді деп ойлаймын

Он жетіде мен бәрін түсіндім деп ойладым

Сонда да анам айтты

Қате орын, дұрыс емес уақыт

Бұл сіз шиеленіс пен жанжалға жақын тұрған кезде

Тым намыссыз, тыныштық пен тыныштық менен қашып кетті

Сізді жақсы көретін адам тізе бүгіп тұрып сіздің бақытыңызды ойлайды

Тонау кезінде бәрі кенеттен бекерге айналып кететінін елемеңіз

Бір сәт жынды болып кететін қарапайым адамдар

Шексіз соғыстар арасында адалдықты тартыңыз

Бір-бірімізді жиі көретінбіз, бірге жұмыс жасадық

Біз әр демалыс сайын футбол ойнадық, ал жексенбіде үлкен барбекю ойнадық

Бірнеше контрабандадан басқа, маған ештеңе оғаш көрінбеді

Бұл сөйлем ауаға лақтырылғанға дейін, бірақ салдары ауыр

Содан кейін менің көзқарасым өзгерді, мен өзімді ақырындап алыстаттым

Көңілі қалды, ренжіді, соншама төзімсіздікке таң қалды

Ал байланыс баяу ыдырап кетті

Мен, мен оны дос көрдім, Әліби ғана едім

Көргеніміздің артында, өмір сүретініміздің артында

Тіпті сыртқы көріністерден де, айтылмағанның артында да

Айқынға қарамастан, жалған күлкілерге қарамастан

Иісін сезсем де, раушан гүл ме?

Бұл болу мен көрінудің айырмашылығы