Hector À Troie - IAM

Ils disent que tout s’achète

Y’a que la paix qu’on paye

Cher en est le prix

Aux quatre coins de ce monde elle réclame son tribut chaque nuit

Guettant le sursis on y croit

Un jour proie, un jour prédateur sans loi

Passant les nôtres au pilori

Aux dieux laissant les cieux sans voix

Nos âmes en croix, les statuts changent

On plie devant pouvoir et pétrole

Ça pousse comme des ronces

Mais c’est des miradors, sempiternel décor

Sur les chemins de l'école

Nos enfants volent avec cette mort aux abois

Cette quête du monopole

Qui regardent crever les faibles sans choix

Dès le moindre accroc rougissant

On envoie le plomb comme des cons

Comme si des frangins, ça peut pas grandir dans la même maison

Puis on pleure tous en cœur, genou à terre

Baignant dans le chagrin, priant pour ceux d’en haut

Putain !

on pouvait pas rester humain

Dédié à la mémoire des uns, à la connerie de tous

Les plaques commémoratives se dressent

Mais le fratricide domine la course

On comprend toujours pas

Pourtant faudrait que ça vienne avant l’ultime constat

L’humanité se meurt, vaincue de l’intérieur, comme Hector à Troie

Y’a rien qu’a changé

Dans nos petits mondes et amen

L’ignorance d’l’homme fait toujours autant de dégâts et l'âme saigne

Chacun des peuples protège sa matrice

Et personne veut en sortir

Combien de temps encore l'être continuera à souffrir

Froid comme une soirée d’hiver

Où en sommes-nous

A épier les colonnes des faits divers

Défendre aux 22 les frontières de nos petits univers

Les bleus manient le ton fade fous comme les dés les pauvres parties qu’on joue

A l’intérieur y’a que l’amertume qu’on récupère

C’est Verdun en première ligne ils veulent qu’on crie que c’est super

Chacun rédige ses vers c’est l’autre barrière à peu de variantes dans le choix

de carrière

Ça n'étonne personne nos vies font machine arrière

Quand les âmes parlent

C’est l’eau au moulin de la cocardière

Un égal six

J’te dis comme l’image infléchi l’opinion de la main indécise rémunère

N’importe quel clown pour trahir ses frères

Tu verras que pour le faire

Des sommes colossales d’argent ne seront pas nécessaires

Ils sont allés jusqu'à prendre Dinah en otage

Accusant le peuple de fautes

Shootant nos propres sur les autres

Annonçant le prochain orage soi-disant de leur grotte

Marquant d’un bain d’sang l'époque

Quelque soit la cause, leurs sandales ressemblent à des bottes

A vrai dire, de leurs gueules y’en a assez

Offre nous un paysage fatal

Nos yeux s’emplissent de suie là c’est la panacée

Menacés comme un tigre au Bengale

La bonté cadenassée au pain cral

Car nos âmes se perdent solidement harnachés au linge sale

Y’a rien qu’a changé

Dans nos petits mondes et amen

L’ignorance d’l’homme fait toujours autant de dégâts et l'âme saigne

Chacun des peuples protège sa matrice

Et personne veut en sortir

Combien de temps encore l'être continuera à souffrir

Барлығын сатып алуға болады дейді

Біз тек бейбітшілік үшін төлейміз

Бағасы қымбат

Дүниенің төрт бұрышына ол әр түнде өз алымын талап етеді

Уақытты күту арқылы біз оған сенеміз

Бір күні олжа, бір күні заңсыз жыртқыш

Біздікін төбеге қою

Аспанды тілсіз қалдырған құдайларға

Біздің жан айқышта, жарғылар өзгереді

Күш пен майдың алдында иілеміз

Ол бұта тәрізді өседі

Бірақ бұл күзет мұнаралары, мәңгілік декор

Мектепке барар жолда

Біздің балалар бұл шарасыз өліммен бірге ұшады

Бұл монополияға ұмтылу

Әлсіздердің таңдаусыз өлетінін көргендер

Кішкене қызарған тоқыраудан

Біз ақымақ сияқты жетекші жібереміз

Бауырлар бір үйде өсе алмайтын сияқты

Сосын бәріміз тізерлеп жерге жылаймыз

Қайғыға шомылып, жоғарыдағылар үшін дұға

Жезөкше!

адам болып қала алмадық

Біреулердің жадына, бәрінің босағасына арналады

Ескерткіш тақталар ілінген

Бірақ ағайын өлтіру жарысты басқарады

Біз әлі түсінбейміз

Дегенмен бұл түпкілікті қорытындыға дейін болуы керек еді

Адамзат Троядағы Гектор сияқты іштен жеңіліп, өліп жатыр

Ештеңе өзгерген жоқ

Біздің кішкентай дүниелерімізде және әумин

Адамның надандығы қашанда соншама зиян келтіріп, жаны қан жылайды

Әр халық өзінің матрицасын қорғайды

Ал ешкім шыққысы келмейді

Қаншаға дейін болмыс азап шегеді

Қыстың кешіндей салқын

Біз қайдамыз

Әртүрлі фактілердің бағандарына тыңшылық жасау

Біздің кішкентай ғаламшарымыздың шекарасын 22-ге дейін қорғаймыз

Блюз біз ойнайтын нашар ойындардың сүйектері сияқты жұмсақ тонды ақылсыз басқарады

Ішінде біз қалпына келтіретін ащы ғана бар

Бұл Верден алдыңғы қатарда, олар бұл керемет деп айқайлағанымызды қалайды

Әркім өз өлеңдерін жазады, бұл таңдаудағы бірнеше вариацияның басқа кедергісі

мансап

Өміріміздің кері кетіп жатқаны ешкімді таң қалдырмайды

жандар сөйлегенде

Бұл кокардиер диірменіндегі су

Бір алтыға тең

Мен сізге айтамын, сурет қалай әсер етеді пікірі шешілмеген қолмен сыйақы

Кез келген сайқымазақ ағаларына опасыздық жасайды

Мұны істеу үшін сіз көресіз

Үлкен сома қажет емес

Олар Динаны кепілге алуға дейін барды

Адамдарды кінәлау

Өзімізді басқаларға ату

Олардың үңгірінен келесі дауыл туралы хабарлау

Қан төгіспен дәуірді белгілеу

Қандай себеп болмасын, олардың сандалдары етікке ұқсайды

Шынын айту керек, олардың жүздері жеткілікті

Бізге өлім пейзажын беріңіз

Көзімізге күйе толады, бұл панацея

Бенгалда жолбарыс сияқты қорқытты

Мейірімділік нанмен жабылған

Өйткені біздің жанымыз лас кірге мықтап байланып, адасып қалады

Ештеңе өзгерген жоқ

Біздің кішкентай дүниелерімізде және әумин

Адамның надандығы қашанда соншама зиян келтіріп, жаны қан жылайды

Әр халық өзінің матрицасын қорғайды

Ал ешкім шыққысы келмейді

Қаншаға дейін болмыс азап шегеді