Mirages - IAM, Allen Akino

Du noir dans nos cœurs et pour tout enlever faudra charbonner

L’erreur est humaine mais faut la force d’un Dieu pour pardonner

Imparfait, vu qu’ici-bas j’ai débarqué pêle-mêle

Inconnu chez les hommes, peu importe, tant qu’j’suis reconnu par l'éternel

J’ai rêvé d’harmonie, entouré de fausses notes

J’ai vidé ton flacon sans jamais trouver l’ivresse

Des signaux de détresse sautaient du haut des blocs

Parce que haine et amour ont toujours la même adresse

La peur et l’ignorance ont toujours la même caisse

Road movie où la connerie se paye en espèces

À tirer sur la corde, tu finis le cul par terre

Trop tard pour «J'aurais dû», maintenant, qu’est-ce que tu vas faire?

Obtenir le pardon, faudra plus qu’un genou à terre

Y’aura pas d’machine arrière, même avec dix mille prières

Enfer ou paradis, je sais plus vraiment où j’vis

Mais j’descends à l’affût, heureusement je sais où j’vais

J’ai rêvé liberté, entouré de murs de brique

J’ai rêvé les abattre, comme de vulgaires volatiles

Pour ça y’avait deux voies, celle des calibres et des livres

J’ai choisi la seconde, la première était pas libre

Tu sais j’ai vu des forts plier, j’ai vu des corps tomber

Renaissant de leurs cendres, fiers, j’ai vu des torses bombés

À l’ombre du pouvoir, hier, j’ai vu l’espoir sombrer

Et moi, sur le perchoir, je rappe pour ne pas crier, han

Du noir dans nos cœurs et pour tout enlever faudra charbonner

L’erreur est humaine mais faut la force d’un Dieu pour pardonner

Imparfait, vu qu’ici-bas j’ai débarqué pêle-mêle

Inconnu chez les hommes, peu importe, tant qu’j’suis reconnu par l'éternel

Lorsqu’on est en bas, y’a pas d’option, hormis l’ascension

Lors de l’ascension, on peut rencontrer la censure ()

Des gens qui ne vivent que par la tension

On a vendu nos gosses, y’aura plus jamais de temps sûr

Ce dont je suis sûr, c’est qu’un jour on va tous mourir

Que l’cadeau empoisonné par peur, on va l’ouvrir

Je ne veux pas quatre murs autour de mon aventure

Ça va finir en «Sale juif» tagué sur la devanture

Comment s’perdre, en se souciant de nos souhaits

Surtout si on a survécu à la punition de leurs fouets

Pardonne-moi Seigneur, je n’ai tué personne

Alors pourquoi mes atomes s’trouvent à la merci de leurs jouets

Je n’suis pas l’meilleur, certainement pas le pire

Mis des mots sur la colère de ceux qui n’savaient pas la dire

J’ai gagné et perdu dans le fracas des batailles

J’ai fait face à mes démons, car je ne pouvais plus les fuir

Trop d’combats, tuent l’credo que j’ai pour l’homme

Il a rejoint mes rêves et balance au bout d’une corde

Dans mes chansons d’automne, la folie s’habite de mille visages

Et l’horizon n’est qu’un mirage (Word up)

Du noir dans nos cœurs et pour tout enlever faudra charbonner

L’erreur est humaine mais faut la force d’un Dieu pour pardonner

Imparfait, vu qu’ici-bas j’ai débarqué pêle-mêle

Inconnu chez les hommes, peu importe, tant qu’j’suis reconnu par l'éternel

Біздің жүрегіміздегі қара және оны жою үшін көмірге тура келеді

Қателесу – адам, бірақ кешіру үшін Құдайдың күші керек

Кемелсіз, осы жерден мен қатты қондым

Ер адамдар арасында беймәлім, Мәңгілік танығанша бәрібір

Мен жалған ноталармен қоршалған үйлесімділікті армандадым

Мен сіздің бөтелкеңізді ешқашан мастық көрмей босаттым

Блоктардың төбесінен апат сигналдары секіріп жатты

Өйткені өшпенділік пен махаббаттың мекен-жайы әрқашан бірдей

Қорқыныш пен надандық әлі де сол қор

Боқтық ақшалай төленетін жол фильмі

Арқанды тартып, сіз еденге құлайсыз

«Мен болуым керек» дегенге тым кеш, енді не істейсің?

Кешіру тізе бүккеннен де көп уақытты қажет етеді

Он мың дұға етсе де, кері қайтару болмайды

Тозақ па, жұмақ па, мен қайда тұратынымды білмеймін

Бірақ мен іздеймін, бақытыма қарай мен қайда бара жатқанымды білемін

Кірпіш қабырғалармен қоршалған еркіндікті армандадым

Мен оларды кәдімгі құстар сияқты атып түсіруді армандадым

Бұл үшін екі жол болды: калибрлер және кітаптар

Мен екіншісін таңдадым, біріншісі тегін болмады

Білесің бе, мен қамалдардың иілгенін көрдім, мен денелердің құлағанын көрдім

Күлінен көтеріліп, намыстанып, Дөңес торсықтарды көрдім

Күштің көлеңкесінде кеше үміттің сөнгенін көрдім

Ал мен, алабұғада айқайламау үшін рэп айтамын, хан

Біздің жүрегіміздегі қара және оны жою үшін көмірге тура келеді

Қателесу – адам, бірақ кешіру үшін Құдайдың күші керек

Кемелсіз, осы жерден мен қатты қондым

Ер адамдар арасында беймәлім, Мәңгілік танығанша бәрібір

Төмен түскенде көтерілуден басқа амал жоқ

Көтерілу кезінде цензураға тап болуы мүмкін ()

Тек шиеленіспен өмір сүретін адамдар

Біз балаларымызды саттық, қауіпсіз уақыт ешқашан болмайды

Мен бір күні бәріміз өлетінімізге сенімдімін

Қорқынышпен уланған сыйлық, біз оны ашамыз

Мен шытырман оқиғамды төрт қабырғамен қоршауды қаламаймын

Ол дүкен сөресінде белгіленген «Лас еврей» деп аяқталады

Қалай адасамыз, тілектерімізді ойлаймыз

Әсіресе, олардың қамшысының жазасынан аман өтсек

Раббым кешірші, мен ешкімді өлтірген жоқпын

Неліктен менің атомдарым ойыншықтарының мейіріміне бөленген?

Мен ең жақсы емеспін, әрине, ең нашар емеспін

Сөзбен айтып жеткізе алмағандардың ашуын келтір

Мен шайқастарда жеңдім де, жеңілдім

Мен жындарыммен бетпе-бет келдім, өйткені мен олардан енді қаша алмадым

Тым көп төбелес, адам үшін бар сенімімді өлтір

Арманыма қосылып, арқанға ілінді

Күзгі жырларымда мың жүзде жындылық өмір сүреді

Ал көкжиек - бұл жай ғана сағым (Сөз)

Біздің жүрегіміздегі қара және оны жою үшін көмірге тура келеді

Қателесу – адам, бірақ кешіру үшін Құдайдың күші керек

Кемелсіз, осы жерден мен қатты қондым

Ер адамдар арасында беймәлім, Мәңгілік танығанша бәрібір