Le café littéraire - Hervé Vilard

Mon café littéraire

C’est devant le cimetière

Et le libraire du coin

Vaut mieux aller en face

Chercher la dédicace

D’un académicien

Son premier manuscrit

Fut à la bombe écrit

Contre sa devanture

Au café littéraire

On a déjà les verres

Apportez l'écriture

On s’est pointé à vingt

En habits d'écrivains

On s’est assis en choeur

Un roman ébauché

Visiblement caché

Sous un verre de liqueur

Depuis quand on y cause

On sait que c’est en prose

C’est quand même plus chouette

On commande son litre

Comme on choisit un titre

Dans sa bibliothèque

Au café littéraire

On s’y prend déjà l’air

D'être au Petit Larousse

On pause en attendant

Le jour où nos vingt ans

Seront cotés en bourse

On porte des écharpes

On écrit sur les nappes

On brise des pianos

On crie «le bar à boire»

On payera plus tard

En coupures de journaux

Au café littéraire

Y a guère que la taulière

Qu’aime pas la lecture

Mais les lignes des paumes

Elle t’en lirait vingt tomes

Au travers des ratures

Quand le bateau est ivre

Qu’on a bu tous les livres

On repart en carafe

Comme on paye cul-sec

On déduit sur le chèque

Le prix de l’autographe

«Chauffeur à l’horizon»

On s’affale du long

Sur nos chariots à voile

Le vent vient allumer

Le bout d’un cache-nez

Au briquet des étoiles

Au matin pêle-mêle

Froissés dans les poubelles

Des hommes emporteront

Des chefs-d'oeuvres en friche

Sur du papier sandwich

Et des nappes en crépon

Mon café littéraire

Suivez l’itinéraire

C’est sous le dernier porche

Juste après la virgule

Ce troquet qui recule

A mesure qu’on s’approche

Où l’arbre sur le seuil

Sème comme un recueil

Ses feuilles de brouillon

Et où ses branches peignent

En ombre sur l’enseigne

Le chapeau de Villon

Менің әдеби кафем

Ол зираттың алдында

Және жергілікті кітап сатушы

Жақсырақ алға

Арнауды іздеңіз

Академиктен

Оның алғашқы қолжазбасы

бомба жазылған

Дүкенге қарсы

Әдеби кафеде

Бізде көзілдірік бар

Жазбаны әкел

Жиырмада келдік

Жазушылар киімінде

Біз бірге отырдық

Эскиздік роман

Көрінетін жасырын

Бір стақан ликер астында

Қашаннан бері айтып жүрміз

Оның проза екенін білеміз

Әлі де жақсырақ

Сіз литріңізге тапсырыс бересіз

Тақырыпты қалай таңдауға болады

Оның кітапханасында

Әдеби кафеде

Біз қазірдің өзінде ауаны аламыз

Petit Larousse-да болу

Күту кезінде үзіліс жасаймыз

Біздің жиырмасыншы күн

Көпшілікке сатылатын болады

Біз орамал тағамыз

Дастарханға жазамыз

Біз пианиноларды сындырамыз

Біз «ішетін бар» деп айқайлаймыз

Біз кейінірек төлейміз

Газет үзінділерінде

Әдеби кафеде

Ондай таульер жоқ

Не оқуды ұнатпайды

Бірақ алақанның сызықтары

Ол сені жиырма томдық оқып береді

Өшірулер арқылы

Қайық мас болған кезде

Біз барлық кітаптарды іштік

Біз графинге қалдырамыз

Біз тұйыққа тірелгендей

Біз чектен шегереміз

Қолтаңба бағасы

«Көкжиектегі жүргізуші»

Біз бірге құлаймыз

Біздің желкенді арбаларда

Жел тұтануға келеді

Тығыздауыштың соңы

Жұлдыздардың жарығына

Таңертеңгі қараңғыда

Қоқыс жәшігінде мыжылған

Ерлер апарады

Құлаған шедеврлер

Сэндвич қағазында

Және көріпкел дастархандар

Менің әдеби кафем

Маршрутты орындаңыз

Ол соңғы подъезд астында

Үтірден кейін ғана

Бұл кері шегінуші

Біз жақындаған сайын

Табалдырықтағы ағаш қайда

Жинақ сияқты себіңіз

Оның жобалық парақтары

Оның бұтақтары боялған жер

Белгідегі көлеңкеде

Вильонның қалпағы