Cri Du Coeur - Hervé Vilard

C’est pas seulement ma voix qui chante

C’est l’autre voix, une foule de voix

Voix d’aujourd’hui ou d’autrefois

Des voix marrantes, ensoleillées

Désespérées, émerveillées

Voix déchirantes et brisées

Voix souriantes et affolées

Folles de douleur et de gaieté

C’est la voix d’un chagrin tout neuf

La voix de l’amour mort ou vif

La voix d’un pauvre fugitif

La voix d’un noyéqui fait plouf

C’est la voix d’une enfant qu’on gifle

C’est la voix d’un oiseau craintif

La voix d’un moineau mort de froid

Sur le pavéde la rue de la joie…

Et toujours, toujours quand je chante

Cet oiseau-làchante avec moi

Toujours, toujours, encore vivante

Sa pauvre voix tremble pour moi

Si je disais tout ce qu’il chante

Tout ce que j’ai vu et tout ce que je sais

J’en dirais trop et pas assez

Et tout ça je veux l’oublier

D’autres voix chantent un vieux refrain

C’est leur souvenir, c’est plus le mien

Je n’ai plus qu’un seul cri du coeur:

«J'aime pas le malheur!

j’aime pas le malheur!»

Et le malheur me le rend bien

Mais je le connais, il me fait plus peur

Il dit qu’on est mariés ensemble

Même si c’est vrai, je n’en crois rien

Sans pitiéj'écrase mes larmes

Je leur fais pas de publicité

Si on tirait le signal d’alarme

Pour des chagrins particuliers

Jamais les trains ne pourraient rouler

Et je regarde le paysage

Si par hasard il est trop laid

J’attends qu’il se refasse une beauté

Et les douaniers du désespoir

Peuvent bien éventrer mes bagages

Me palper et me questionner

J’ai jamais rien àdéclarer

L’amour comme moi part en voyage

Un jour je le rencontrerai

A peine j’aurai vu son visage

Tout de suite je le reconnaîtrai…

Ән айтатын менің дауысым ғана емес

Бұл басқа дауыс, көп дауыс

Бүгінгі немесе кешегі дауыстар

Күлкілі, шуақты дауыстар

Үмітсіз, таң қалды

Жүректі тебірентетін және үзілген дауыстар

Күлімсіреген және үрейлі дауыстар

Азап пен қуаныштан ессіз

Бұл жаңа мұңның үні

Өлі немесе тірі махаббат дауысы

Бейшара қашқынның дауысы

Шашыраған суға батқан адамның дауысы

Біз шапалақтайтын баланың дауысы

Бұл қорқынышты құстың дауысы

Тоңып өлген торғайдың даусы

Қуаныш көшесінің тротуарында...

Әрқашан, әрқашан мен ән айтқан кезде

Бұл құс менімен бірге ән айтады

Әлі, әлі, әлі тірі

Оның нашар дауысы мен үшін дірілдейді

Барлығын айтсам, ол ән айтады

Мен көргенім мен білетінімнің бәрі

Мен тым көп және жеткіліксіз дер едім

Ал мен ұмытқым келгеннің барлығын

Басқа дауыстар ескі рефренді айтады

Бұл олардың естелігі, енді менікі емес

Жүректен шыққан бір ғана айқайым бар:

«Мен бақытсыздықты ұнатпаймын!

Мен бақытсыздықты ұнатпаймын!"

Ал бақытсыздық мені жақсы сезінеді

Бірақ мен оны білемін, ол мені көбірек қорқытады

Ол екеуміз үйленеміз дейді

Бұл рас болса да мен сенбеймін

Көз жасымды аямай мен езіп аламын

Мен оларды жарнамаламаймын

Егер біз дабыл соқсақ

Ерекше қайғылар үшін

Пойыздар ешқашан жүре алмады

Ал мен пейзажға қараймын

Кез келген жағдайда ол тым ұсқынсыз

Мен оның өзгергенін күтіп жүрмін

Ал кеденшілер шарасыздықтан

Менің багажымды жыртып алуға болады

Мені пальпациялаңыз және мені сұраңыз

Менде ешқашан жариялайтын ештеңе жоқ

Мен сияқты махаббат сапарға шығады

Бір күні мен оны кездестіремін

Мен оның жүзін әрең көрмеймін

Мен оны бірден танимын ...