Om Wat Applaus - Herman Van Veen

Om wat applaus

Heeft hij vergeten

De godverlaten duisternis

Nooit vermoed en nooit geweten

Hoe wit, hoe leeg de winter is

Alleen de wind

De wind die fluistert

Alleen een steen

Een steen die wacht

Alleen een boom

Een boom die luistert

Naar het water

Water lacht

Hij die zijn hand wou laten heersen

Over dingen, over zand

Draagt op zijn schouders brons en marmer

Wordt gekust door vreemde angst

Alleen de dwaze

Gekken weten

Hun kreten klinken schril en hol

En worden langzaam opgevreten

Door een oude wereldbol

 қол шапалақтау үшін

Ұмытып қалды ма

 Құдай ұмытқан қараңғылық

Ешқашан күдіктенбеген және білмеген

Қыс қандай ақ, қандай бос

Тек жел

Сыбырлаған жел

Тек тас

Күтіп тұрған тас

Жай ғана ағаш

Тыңдайтын ағаш

Суға

су күледі

Өз қолын басқарғысы келген

Заттар туралы, құм туралы

Оның иығында қола мен мәрмәр бар

Біртүрлі қорқыныштан сүйген

Тек ақымақтар

Ақылсыз адамдар біледі

Олардың айқайлары қатты және қуыс естіледі

Және баяу жейді

Ескі глобус арқылы