Blaue Flecken - Herman Van Veen

Ja, ich heulte zu den Sternen

wie ein halb erfrorner Hund.

Ja, ich muџte mich entfernen

ohne mitteilbaren Grund.

Ja, ich hocke in Lokalen,

fordre Biere zum Duell.

Ja, ich spreche unter Qualen.

Sowas geht halt nicht so schnell.

Nein, ich kau nicht meine N¤gel.

Und bestimmt nicht bis aufs Blut.

Nein, ich streiche nicht die Segel.

Ich lebe, und es geht mir gut.

Ich hab јberall

blaue Flecken von dir.

Ja, ich muџte mich entscheiden.

Ja, ich habe dich vermiџt.

Nein, ich habe seit uns beiden

nicht mal ein Gespenst gekјџt.

Ja, wir machen jetzt Geschichte,

ich blamiere uns unsterblich.

Ich mache Schluџ.

Und dann Gedichte,

heiџe Ware, leicht verderblich.

Nein, ich kau nicht meine N¤gel.

Und bestimmt nicht bis aufs Blut.

Nein, ich streiche nicht die Segel.

Ich lebe, und es geht mir gut.

Ich hab јberall

blaue Flecken von dir.

Иә, мен жұлдыздарға айқайладым

жартылай тоңған ит сияқты.

Иә, мен өзімді алып тастауға тура келді

еш себепсіз хабарлауға болады.

Иә, мен барларда отырамын,

сыраны дуэльге шақыру.

Иә, мен қиналып айтамын.

Мұндай нәрсе тез жүрмейді.

Жоқ, мен тырнақтарымды тістемеймін.

Және, әрине, қанға дейін емес.

Жоқ, мен желкендерді иіп тұрған жоқпын.

Мен тірімін және жақсымын.

Менде барлық жерде бар

сізден көгерген.

Иә, шешім қабылдауға тура келді.

Иә, мен сені сағындым.

Жоқ, менде екеумізден бері

тіпті аруақты сүймеген.

Иә, біз қазір тарих жасап жатырмыз

Мен бізді өлмейтін ұятқа қалдырамын.

Мен ажырасып жатырмын.

Сосын өлеңдер

тез бұзылатын ыстық тауарлар.

Жоқ, мен тырнақтарымды тістемеймін.

Және, әрине, қанға дейін емес.

Жоқ, мен желкендерді иіп тұрған жоқпын.

Мен тірімін және жақсымын.

Менде барлық жерде бар

сізден көгерген.