The Guitar - Guy Clark

Well, I was passing by a pawn shop

In an older part of town

Something caught my eye

And I stopped and turned around

I stepped inside and there I spied

In the middle of it all

Was a beat up old guitar

Hanging on the wall

«What do you want for that piece of junk?»

I asked the old man

He just smiled and took it down

And he put it in my hand

He said, «You tell me what it’s worth

You’re the one who wants it»

Tune it up, play a song

And let’s just see what haunts it

So, I hit a couple of chords

In my old country way of strumming

And then my fingers turned to lightning

Man, I never heard it coming

It was like I always knew it

I just don’t know where I learned it

It wasn’t nothin' but the truth

So I just reared back and burned it

Well, I lost all track of time

There was nothing I couldn’t pick

Up and down the neck

I never missed a lick

The guitar almost played itself

There was nothing I could do

It was getting hard to tell

Just who was playing who

When I finally put it down

I couldn’t catch my breath

My hands were shaking

And I was scared to death

The old man finally got up

Said, «Where in the hell you been?

I’ve been waiting all these years

For you to stumble in»

Then he took down an old dusty case

Said, «Go on and pack it up

You don’t owe me nothing»

And then he said, «Good luck»

There was something spooky in his voice

And something strange on his face

When he shut the lid

I saw my name was on the case

Мен ломбардтың жанынан өтіп бара жатыр едім

Қаланың  ескі                                                         

Бір нәрсе менің көзіме түсті

Мен тоқтап, бұрылдым

Мен ішке кірдім де, тыңшылық жасадым

Барлығының ортасында

Ескі гитара болды

Қабырғаға  ілулі

«Сізге бұл қоқыс үшін не керек?»

Мен қарттан сұрадым

Ол жай ғана жымиып, оны түсірді

Ол менің қолыма ұстатты

Ол: «Сіз маған оның құнын айтыңыз

Сіз мұны қалайтын адамсыз»

Оны баптаңыз, ән ойнаңыз

Және оны не мазалайтынын көрейік

Сонымен, мен екі аккордты ұрдым

Менің ежелгі                  әделі     әделі  әдісі  айту  әдісі  

Сосын саусақтарым найзағайға айналды

Адам, мен оны ешқашан естіген емеспін

Мен оны әрқашан білетіндей болдым

Мен оны қайда білгенімді білмеймін

Бұл шындықтан басқа ештеңе емес еді

Сондықтан мен артқа қалып, оны өртеп жібердім

Мен уақытты барлық бағамды жоғалдым

Мен таңдай алмайтын ештеңе болмады

Мойынға жоғары және төмен

Мен ешқашан жаптамадым

Гитара дерлік өзі ойнады

Мен ештеңе істей алмадым

Бұл айту қиын болды

Тек кім кім ойнады

Мен соңында қойған кезде

Тыныс ала алмадым

Қолдарым дірілдеп кетті

Ал мен өлімше қорықтым

Ақыры қария орнынан тұрды

Ол: «Сен тозақта қайда болдың?

Мен осы жылдар бойы күттім

Сіз сүрінуіңіз үшін»

Содан       ескі                                                                       шаң                                       шаң                                                                              |

«Барып, жинап ал

Сіз маған ештеңе қарыз емессіз»

Сосын ол: «Сәттілік» деді

Оның дауысында қорқынышты бірдеңе естілді

Оның жүзінде біртүрлі нәрсе

Ол қақпақты жапқанда

Істе менің атым бар екенін көрдім