Поступь зимы - Грай

Чёрная птица кружит

Вестником новой зимы,

Дождь в паутинах дрожит,

Ветры слепы и немы.

В линиях горных пород,

В горечи жухлой травы,

В звёздах, усыпавших свод,

Не уберечь головы.

В сердце когти вонзив,

Ляжет снег на поля.

Неба горечь испив,

Станет вязкой земля.

В озера гладь заглянув,

Взгляд обронив сквозь себя,

Неба познав глубину

Каплей последней дождя.

Криком обняв небосвод,

Брызгами бурных морей,

Смерть, птицей взмыв, понесёт

Душу над вязью полей.

По тропе птичьих стай

В край, где дремлют ветра,

Вслед за дымом беги

От ночного костра.

Крылья смерти раскинь,

Слыша поступь зимы.

Всё былое отринь,

Погружаясь во сны.

В сердце когти вонзив,

Ляжет снег на поля.

Неба горечь испив,

Станет вязкой земля.

В иней крася рассвет,

Свет лучины уснёт.

Русла скованных рек

Время вспять повернёт.

Қара құс айналады

Жаңа қыстың жаршысы

Өрмектерде жаңбыр дірілдейді,

Жел соқыр және мылқау.

Жартастардың сызықтарында

Құрғаған шөптің ащысында,

Қойманы шашқан жұлдыздарда,

Басыңызды сақтамаңыз.

Жүрекке қадалған тырнақтар,

Егістік жерлерге қар жауады.

Аспанның ащысын ішіп,

Жер жабысқақ болады.

Көлдерге қарап,

Өзіңізге қарап

Аспан тереңдігін біледі

Соңғы жаңбырдың бір тамшысы.

Аспанға айқайлап,

Дауылды теңіздердің спрейі,

Құстай қалықтаған ажал алып кетеді

Өрістердің лигатурасының үстіндегі жан.

Құстардың жолымен

Желдер ұйықтайтын жерге

Түтіннің артынан жүгіріңіз

Түнгі оттан.

Өлім қанатын жайыңыз

Қыс мезгілін тыңдаңыз.

Өткеннің бәрін тастаңыз

Арманға батқан.

Жүрекке қадалған тырнақтар,

Егістік жерлерге қар жауады.

Аспанның ащысын ішіп,

Жер жабысқақ болады.

Қыран аязда таңды суреттеп,

Сәуленің жарығы ұйықтап қалады.

Тізбектелген өзендердің арналары

Уақыт кері айналады.