Колодец - Грай

Из колодезной воды

Мертвых глаз взирает мгла.

Вниз, на дно, ведут следы

Той, что душу забрала.

Снится бледное чело,

Сушит горло липкий страх -

Имя выжжено его

Алым следом на руках.

Из колодца холод пьет

Черной траурной воды,

И на гулких стенах лед

Оставляет мрак беды.

Зельем сонным мужа опоила,

Да к колодезю водила.

В сердце остро лезвие вонзила,

Да в колодце утопила.

Видел месяц сквозь седы туманы

От серпа кровавы раны.

Всплеск ночную тишину нарушил,

Отпустило тело душу.

Вечор по лугу да всё гуляла,

Злы коренья собирала;

Собирала вечор злы коренья,

На темну реку ходила;

Те коренья мыла, вымывала

Чисто начисто в реке;

А как вымывши коренья,

Сухо насухо сушила;

Иссушивши злы коренья,

Мелко намелко стирала;

Намелко стирала злы коренья,

Да и яду наварила.

Құдық суынан

Өлі көздер тұман болып көрінеді.

Төменге дейін іздер әкеледі

Жан алған адам.

Бозарған бетті армандайды

Жабысқақ қорқыныш тамағын құрғатады -

Оның аты өртеніп кетті

Қолдардағы қызыл із.

Құдықтан салқын су ішу

Қара аза су

Және мұздың жаңғырық қабырғаларында

Қиындықтың қараңғылығын қалдырады.

Мен күйеуімді ұйқышыл дәрімен іштім,

Иә, ол құдыққа дейін барды.

Жүрекке өткір жүзі батты,

Иә, құдыққа батып кетті.

Мен сұр тұманның арасынан бір айды көрдім

Орақ қанды жаралардан.

Түн тыныштығын шашыратқан,

Дене жанды босатты.

Кешке шалғынды аралады,

Жиналған зұлым тамырлар;

Кешкі зұлым тамырларды жинады,

Мен қараңғы өзенге бардым;

Сабынның сол тамыры, жуылады

Өзендегі таза;

Ал тамырларды қалай жуу керек,

Құрғақ құрғақ;

Жаман тамырларды құрғатып,

Жақсылап жуылады;

Жаман тамырларды ақырын өшірді,

Иә, және қайнатылған у.