Песня мёртвой воды - Грай

Небо стынет тусклым омутом меркнущей воды,

Неоплаканные тени тянут руки хмурыми елями.

В мертвой воде, слышишь, песня звучит

Стоном ветров, эхом древних лесов.

Тихо ступай по заросшей тропе

В темень мрачной реки, в пустоту полыни.

Глубока тоска, да темна тоска - не достать до дна;

Догорит заря черною золой во туман, да лёд.

В терпкой тиши пеплом, сединой мой курган укрой.

Плачь за меня, песней зови в смоляной ночи.

Аспан солып бара жатқан судың күңгірт бассейнімен қатады,

Жоқталмаған көлеңкелер мұңды шыршадай қолдарын тартады.

Өлі суда сіз ән дыбысын естисіз

Желдің ыңырсы, көне ормандардың жаңғырығы.

Өсілген жолмен тыныш жүріңіз

Қараңғы өзеннің қараңғысында, жусанның бос жерінде.

Сағыныш терең, бірақ сағыныш қараңғы – түбіне жете алмайсың;

Таңның атысы қара күлмен тұманға, мұзға айналады.

Күлмен тартқан тыныштықта, менің сұр қорғанымды жабыңыз.

Мен үшін жыла, шайыр түнде әнмен шақыр.