La balade des baladins - Gilbert Bécaud

Les baladins qui serpentent les routes

Viennent de loin parmi les cbamps de blé.

Les bonnes gens regardent et les écoutent

Et les étoiles leur parlent de danser.

Les vieux châteaux dressés du fond du Moyen Âge

Semblent guider leurs pas légers comme un matin.

Et parmi les donjons perchés dans les nuages

Des princesses leur font des signes avec les mains.

Mais les gars de vingt ans qui ressemblent à des dieux

Insouciants et joyeux parmi leurs rondes folles

Passent sous les donjons sans dire une parole.

Ils ne regardent pas les bras tendus vers eux.

Danse donc, joli baladin, c’est la ballade, c’est la ballade.

Danse donc, joli baladin, c’est la ballade d’Arlequin.

Les baladins qui serpentent les routes

Qui sont-ils donc dans leur costume d’or?

Des vagabonds ou des dieux en déroute?

Ils n’ont que des chansons pour seul trésor.

Quand ils n’auront plus soif, ayant bu à la brume

Ils danseront pieds nus sur des fils argentés.

Que cinq mille araignées tisseront sous la lune

D’une branche de houx jusqu’aux sapins gelés.

Ils sont accompagnés dans la ronde divine

Par les enfants des rois aux longs cheveux bouclés.

C’est un cortège bleu de mille mandolines

Où flottent un peu partout des voiles de mariée.

Danse donc, joli baladin, c’est la ballade, c’est la ballade.

Danse donc, joli baladin, c’est la ballade de l’Arlequin.

C’est ainsi que l’on vit le plus grand mariage

De la fille du vent avec un arlequin.

Mais tout cela n'était qu’un fragile mirage

Et je reste tout seul avec mes lendemains.

Ohé, les baladins, vous partez … Emmenez-moi.

Жолдарды айналып өтетін жаяу жүргіншілер

Бидай егістігінің арасынан алыстан кел.

Жақсы адамдар көреді және тыңдайды

Ал жұлдыздар оларға билеуді бұйырады.

Орта ғасырлардың басынан салынған ескі құлыптар

Олардың ізі таңның атысындай нұрлы.

Ал бұлттардың үстіндегі зындандардың арасында

Ханшайымдар оларға қолдарын бұлғайды.

Бірақ құдайға ұқсайтын жиырма жастағы жігіттер

Жабайы раундтардың арасында алаңсыз және көңілді

Үндеместен зындандардың астынан өтіңіз.

Олар созылған қолдарына қарамайды.

Ендеше биле, сұлу кезбе, бұл баллада, бұл баллада.

Олай болса, биле, әдемі кезбе, бұл Арлекиннің балладасы.

Жолдарды айналып өтетін жаяу жүргіншілер

Олар алтын костюмдегі кімдер?

Кезбелер ме, әлде азғын құдайлар ма?

Олардың жалғыз қазынасы – ән.

Олар тұманнан мас болып, енді шөлдемегенде

Олар күміс жіптерде жалаңаяқ билейді.

Сол бес мың өрмекші ай астында тоқиды

Қасиетті бұтақтан мұздатылған шыршаларға дейін.

Олар құдайлық раундта бірге жүреді

Ұзын бұйра шашы бар патшалардың балалары.

Бұл мың мандолинадан тұратын көк шеру

Әр жерде қалыңдық жамылғылары қалқып тұрады.

Ендеше биле, сұлу кезбе, бұл баллада, бұл баллада.

Биле, әдемі кезбе, бұл Арлекиннің балладасы.

Ең үлкен неке осылай өмір сүреді

Арлекинді желдің қызынан.

Бірақ мұның бәрі нәзік сағым еді

Ал мен ертеңіммен жалғыз қалдым.

Әй, қаңғыбастар, кетіп бара жатырсыңдар... Мені алып кетіңдер.