Il s'en va mon garçon - Gilbert Bécaud

Il s’en va, mon garçon,

Il va quitter la maison.

A son tour de se battre,

D’entrer dans le grand théâtre.

Il n’a plus besoin de moi

Et il s’en va.

Il s’en va, mon garçon,

Chanter sa propre chanson.

Deux mouchoirs, trois chemises,

On a bouclé sa valise.

Maintenant il est pressé

De s’en aller.

Le voici comme un oiseau débutant

À son premier vol.

Étourdi par le printemps,

Il tourne la tête,

Il jette un dernier regard

Au revoir.

Il s’en va, mon garçon.

C'était ma belle saison,

Les Noëls et l'école,

Les vacances et la rougeole.

Voilà vingt ans de ma vie

Qui sont partis.

Je l’ai fait, mais je le connais si mal.

Entre nous, souvent il y avait des murailles.

Après tout, qui sait, il est peut-être génial,

L’animal.

Il s’en va, c’est la vie,

Vers ses amours, ses amis.

Ils vont bien rire ensemble.

Comme tout cela ressemble

À ce jour où, moi aussi,

Je suis parti!

Ол кетеді, балам,

Ол үйден кеткелі жатыр.

Соғыс кезегі,

Үлкен театрға кіру үшін.

Ол енді маған керек емес

Ал ол кетіп қалады.

Ол кетеді, балам,

Өз әніңді айт.

Екі орамал, үш көйлек,

Біз оның чемоданын жинадық.

Қазір ол асығыс

Кету үшін.

Бұл жерде ол жас құс сияқты

Алғашқы рейсінде.

Көктемге таң қалып,

Ол басын бұрады,

Ол соңғы рет қарады

Сау болыңыз.

Ол кетеді, балам.

Бұл менің әдемі мезгілім еді,

Рождество және мектеп,

Демалыс және қызылша.

Менің өміріме жиырма жыл болды

Кім кетті.

Мен білдім, бірақ мен оны жақсы білемін.

Арамызда жиі қабырғалар болатын.

Кім біледі, ол керемет шығар,

Жануар.

Ол кетеді, бұл өмір,

Оның махаббаттарына, достарына.

Олар бірге жақсы күледі.

Мұның бәрі қалай көрінеді

Осы күнге дейін мен де

Мен бардым!