Mediterráneo - Pablo Milanés

Quizás porque mi niñez sigue jugando en tu playa y, escondido tras las cañas,

duerme mi primer amor, llevo tu luz y tu olor por donde quiera que vaya…

Y amontonado en la arena, guardo amor, juegos y penas…

Yo que en la piel tengo el sabor amargo del llanto eterno, que han vertido en

cien pueblos, de Algeciras a Estambul, para que pinten de azul sus largas

noches de invierno…

Y a fuerza de desventuras, tu alma es profunda y oscura…

A tus atardeceres rojos, se acostumbraron mis ojos, como el recodo al camino…

Soy cantor, soy embustero, me gusta el juego y el vino;

tengo alma de marinero.

Y qué le voy a hacer si yo, nací en el Mediterráneo, nací en el Mediterráneo…

Y te acercas y te vas, después de besar mi aldea;

jugando con la marea te vas

pensando en volver, eres como una mujer, perfumadita de brea…

Que se añora y que se quiere…

Que se conoce y se teme… ¡ay!.. Si un día para mi mal, viene a buscarme la

parca;

empujad al mar mi barca con un levante otoñal y dejad que el temporal

desguace mis alas blancas…

Y a mí enterradme sin duelo, entre la playa y el cielo…

En la ladera de un monte, más alto que el horizonte;

quiero tener buena vista…

Mi cuerpo será camino, le daré verde a los pinos y amarillo a la ceniza…

Cerca del mar, porque yo, nací en el Mediterráneo, nací en el Mediterráneo…

Мүмкін менің балалық шағым сенің жағаңда ойнап, қамыстың артына жасырылғандықтан,

Менің алғашқы махаббатым ұйықта, мен қайда барсам да сенің нұрыңды, иісіңді алып жүремін...

Ал құмға үйілген, Мен махаббатты, ойын мен қайғыны сақтаймын ...

Олар құйған терімде мәңгілік жастың ащы дәмі бар мен

Алгецирастан Ыстамбұлға дейінгі жүз қалалар өздерінің ұзындарын бояу үшін

қыс түндері...

Қиындықтардың кесірінен сенің жаның терең әрі қараңғы...

Көзім үйренді сенің қызыл батуыңа, Жолдың иілісі сияқты...

Мен әншімін, мен айлакермін, құмар мен шарапты ұнатамын;

Менде теңізшінің жаны бар.

Ал егер мен Жерорта теңізінде туылған болсам, мен Жерорта теңізінде туылған болсам, не істеймін ...

Ал сен менің ауылымды сүйген соң келесің, кетесің;

сіз бара жатқан толқынмен ойнаңыз

қайтып оралу туралы ойлаған кезде, сіз шайырлы хош иісті әйел сияқтысыз ...

Нені сағынып, нені қалайды...

Бұл белгілі де, қорқады да... ау!... Күндердің күнінде жаман болсам,

ажал;

менің қайығымды күзгі көтергішпен теңізге итеріп, дауылға жол бер

менің ақ қанаттарымды сындырыңыз ...

Ал мені жоқтаусыз, жаға мен көктің арасына жерле...

Тау жағында, көкжиектен жоғары;

Мен жақсы көргім келеді...

Денем соқпақ болар, Қарағайға жасыл, күлге сары берем...

Теңізге жақын, өйткені мен Жерорта теңізінде туғанмын, мен Жерорта теңізінде тудым...