Стихия - F.P.G.

Мои мысли — вода, что несет меня вдаль,

Привлекая прозрачностью и глубиной.

Мои чувства – пожар, что калит духа сталь,

Освещающий мой путь огонь.

Поймав тональность ветра с пульсацией земли,

Я посвящаю песни тебе, моя стихия жизнь.

Моя память – земля, чьи богаты недра

Драгоценной рудой и бесценной породой,

Моя вольность – сшибающие с ног ветра,

Но лишь сила корней мне дает стоять твердо.

Поймав тональность ветра с пульсацией земли,

Я посвящаю песни тебе, моя стихия жизнь.

Моя вера – в гармонии этих стихий,

Моя сила – в верности этой природе,

Моя любовь, моя ненависть – это стихи,

Моя искренность в них – это моя свобода.

Поймав тональность ветра с пульсацией земли,

Я посвящаю песни тебе, моя стихия жизнь.

Менің ойым – мені алып кететін су

Мөлдірлік пен тереңдікті тарту.

Сезімім – болат рухын лаулаған от,

Жолымды жарықтандыратын от.

Жердің соғуымен желдің тональдылығын ұстау,

Саған ән арнаймын, элементім – өмір.

Менің жадымда қойнауы бай өлке

Асыл кен мен баға жетпес тау жынысы,

Менің еркіндігім - желді құлату,

Бірақ тамырдың беріктігі ғана маған берік тұруға мүмкіндік береді.

Жердің соғуымен желдің тональдылығын ұстау,

Саған ән арнаймын, элементім – өмір.

Менің сенімім осы элементтердің үйлесімділігіне,

Менің күшім осы табиғатқа адалдықта,

Махаббатым, жек көруім өлең

Менің олардағы шынайылығым – еркіндігім.

Жердің соғуымен желдің тональдылығын ұстау,

Саған ән арнаймын, элементім – өмір.