Scars That Bleed Again - Evadne

Endless nightmare of consternation

Where the shadow of my blame revives

In this dark fate that awaits me

At the end of this impregnable gloom

Throne of sorrow, forgotten

Innocence in althar of mud

Soul of dreadful rest, forbidden

At the gates of this winter

Outcast in the depths of this forest

The wind sighs at this ancestral kingdom

And my sorrow flows

Like scars that bleed again

Chrysalis nocturnal creature

Bounded to its bed of stones

Messenger of funerary dreams

Carrier of this plague of grieves

Alone and lost, she no longer belongs to this world

She awaits me, she awaits for me

The darkest hour and its frightful silence

Define this narrow path that leads me to her

Leaving the sun behind

Entering in a world of ashes

Throne of sorrow, forgotten

Innocence in althar of mud

Soul of dreadful rest, forbidden

In the arms of a mother named death

In the black breast of her grave

Dumb before the drenched throne

Forsaken flower, dethroned of her light

Lost in the eyes of the crows

Hold me in your arms, as the night embraces the light

Bury your hands in the depths of this silent sorrow

Her breath in the woods resounds

Empire of desecrated graves

Under silvery tears of the moon

Among creatures devouring the night

Alone and lost, she is the tyrant of this world

She is around me

She, my Queen of sorrow

Таң қалдыратын шексіз түн

Менің кінәмнің көлеңкесі қайта жанданатын жерде

Мені осы қараңғы тағдыр күтіп тұр

Бұл алынбайтын мұңның соңында

Қайғы тағы, ұмытылған

Балшықтан алтардағы кінәсіздік

Жан түршігерлік демалыс, тыйым салынған

Осы қыстың қақпасында

Бұл орманның тұңғиығында қуылған

Бұл ата-баба патшалығында жел күрсінеді

Менің мұңым ағып жатыр

Қайтадан қан кететін тыртық сияқты

Хризалис түнгі тіршілік иесі

Тас төсегіне  шектелген

Жерлеу армандарының хабаршысы

Бұл қайғы індетінің тасымалдаушысы

Жалғыз және жоғалған ол енді осы дүние                                                                                                                                                                                                                            liklikтіктіктерінен

Ол мені күтеді, ол мені күтеді

Ең қараңғы сағат және оның қорқынышты тыныштығы

Мені оған апаратын осы тар жолды анықтаңыз

Күнді артта қалдыру

Күл әлеміне  кіру

Қайғы тағы, ұмытылған

Балшықтан алтардағы кінәсіздік

Жан түршігерлік демалыс, тыйым салынған

Өлім атты ананың құшағында

Қабірінің қара төсінде

Суланған тағының алдында мылқау

Тастаған гүл, нұрынан тайған

Қарғалардың көзіне  адасқан

Түн нұрға бөленетіндей, мені құшағында ұста

Қолдарыңызды осы үнсіз қайғының тереңдігіне  көміңіз

Оның ормандағы тынысы естіледі

Қорланған қабірлер империясы

Айдың күміс көз жасы астында

Түнді жейтін жаратылыстардың арасында

Жалғыз және адасқан ол осы әлемнің тираны

Ол менің айналамда

Ол, менің қайғының патшайымы